Bana Seni Yazdiran Yarim Kalmisligindir

Bu gece yoklugunun dökümünü yapiyorum

Aylar önce sensizlige yazdigim siiri okudum, bir de dün gece yazdigimi



Hiç fark yok



Neden azalmiyorsun bende? Neden gidisin dün gibi? Neden sana yazdigim her yazi, hep ayni yerde tikaniyor?
Ben bugüne kadar kimseyi yoklugunda bu kadar önemsemedim
Kimseyi yoklugunda bu kadar özlemedim


ve suna emin ol; hiç kimse, yok'ken bu kadar sevilmedi


Benim karsima "ask" diye bu sonucu çikaran, yarim kalmis'liktan baska bir sey degil, bunun farkindayim


Ama iyi ama kötü, bitmeli her hikaye!
Sen bitmedin
Bitmeyensin

Ayriligin adini koyamadik sevgilim
Iste bu yüzden kopamadik birbirimizden bir türlü

Ben yarim kalan ve adi konmayan hiç birseyi unutmam



unutamam





içimde sizisi kalir
Ya hersey yasanacagi yere kadar yasanip sona ermeli ya da
ayrilik sözkonusu oldugunda bir daha kimsenin çiti çikmamali!
Biz bunu basaramadik, ayrilamadik!
Sen yasanip da bitseydin eger hatrima gelmezdin
Seni bu kadar yazilasi yapan, yarim kalmisligindir

O gecenin sabahinda, ayriligin aklina nerden geldigini biliyorum


Anlamistin benim soyut' a tutkun oldugumu


O yüzden gittin kim bilir


Sevilmek için, güzel hatirlanmak için, kayiplara karismayi tercih ettin


oysa bu o kadar zor bir sey degildi sevgili


Farkli bir dokunus,agizdan çikan ve bugüne kadar kullanilmamis bir söz yeterdi zamani durdurmaya




Ben, asktan söz açildiginda zamani durduramayan kimseyi sevemedim


Ondandir belki de varliginda sevemedigim insanlari, yoklugunda düslemek



Belki de onandir, yanindaylen yüreginin gurbetine düstügüm bir sevgiliyi, silasinda özlemek

Yoklugun hiç de adil degil


beni yok ediyor, seni var ediyor sevdigim

Evet seviyorum seni varligina ragmen!
Üç mevsim degisti bu sehirde ama ben varliginla-yoklugunun aaaatini çözemedim


seni yasamak istemiyorum!



öyle bir sen yarattim ki sen yokken, yasanildigi an yitirir anlamini


sen yokken yarattigim sen, yasakladi sana dokunmami


Sana düsman bir sen var içimde



seni senle savastiryorum, olan bana oluyor


Uzun zaman önce bir yerden duymustum bu sözü:
"HANI RUHLARIMIZ ÖPÜSÜR YA? BASKASINDAYKEN AGZIMIZ



"
su an varliginla yoklugunun aaaatini bu sekilde tanimliyorum, seni senle savastirirken maglup olan yüregime


Varligindaki seni, yoklugundaki sen kadar sevemezdim


"Keske sen yanimda oslaydin,keske bir seyler yapip da seninle zamani durdursaydik" diye hayiflanmiyorum artik




Her ne kadar adi konmasa da bir kopusun, her ne
kadar vazgeçmeyi beceremesek de, ayrilik ihtiyaçtandi bu hikayede



Yazik! son sözü zaman söyleyecek


Yazik! bu sefer hayatin acimasiz akisina biraktik aski


Ben senden kalan ayriliga bile yas tutamiyorum adam gibi!
Bunu engelleyen senin varligin


iste bu kadar güzeldir senin yoklugun


iste bu kadar ayrilgina üzülmemi engelliyor varligin


VARLIGININ CANI CEHENNEME, YOKLUGUNU ALMA BARI



