Cevap : İbret veren kısa hikayeler..:!!!

**b@ron** · 07-02-2008

vOsmanlı alimlerinin sonuncularından olan Hüsrev hoca, Fatih Camii’nde ders okuturken bir gün geç kalmış, nefes nefese içeri girmiş kusura bakmayın çocuklar demiş, bugün bizim 17 yaşında bir kızımız vefat etti; onun defin işlerini yakınlarına havale ettim, onlar hazırlayacaklar

Ben de derse acele geldim yine de geç kaldım, diyor

vBüyük Türk Düşünürü İbn-î Sinâ, dünyaca meşhur olan “Kitabu’ş-Şifa” isimli eserini, her gün sabah namazından sonra, Bağdat’ta ki bir caminin büyük kandili altında oturarak kuşluk vaktine kadar, yani takriben iki saat çalışmak suretiyle vücuda getirmiştir

vGençlerin enerjisi, azim ve iradesi ile ihtiyarların tecrübesi mutlaka birleştirilmelidir

Bazı kimseler 60-70 yaşına varınca, irade zaafına uğruyor, kendi kendisine fena bir telkinle hiç bir işe yaramayacağını zannediyor ve köşesine çekiliyor

Bu yanlıştır

Ebû Eyyüb El-Ensari (R

A

) Hazretleri 85-90 yaşları civarında genç mücahitlere katıldı

Emevi orduları ile İstanbul’a kadar geldi

cihad yaptı ve orada şehit oldu, geri dönemedi

Mimar Sinan da 85 yaşında Edirne’de Selimiye Camii gibi en değerli eserini yaşlılığında ortaya koymuştur

İhtiyar büyüklerimiz bunu örnek almalı da irade pısırıklığına düşmemelidirler

vİhtiyar piri fani bir zat bahçesine meyve ağacı dikiyordu

Oradan geçen bir genç baktı ve gülerek dedi ki, “dede bu yemiş ağaçlarını kimin için dikiyorsun? Kaç günlük ömrün var ki?” Dede: “Yavrum bu meyveler bana yetişmezse torunuma yetişir ya diyerek gence cevap verdi”

Zaten insanın dünyaya gelişi şu üç gaye içindir

Birincisi, halife olarak gönderilmiştir, yani insan, yeryüzünde Allah'ın vekilidir

İkincisi, ibadet için gönderilmiştir

Üçüncüsü, dünyayı ziğnetlendirmek için, gelecek nesillere bir şeyler bırakmak, böylece de ölünce bıraktığı hayır müesseselerinden dolayı rahmet almak içindir

İhtiyar da bu niyetle ağaç diktiğini vurguladı

vRivayet olunur ki, iki arkadaş ilim öğrenmek için uzak yerlere gitmişler

Ve seneler sonra memleketlerine dönmüşlerdi

Birisi güzel bir âlim, fakih olmuş, diğeri bir şey olamamış

Bunun sebebi araştırılmış, ikisini bir araya getirmişler

Âlim olan kıbleye karşı oturmuş, diğeri de kıbleye arkasını dönmüş

Bu haller sorulunca: Alim olan demiş ki, “ben hiç bir vakit kıbleye arkamı dönmedim

Ve okuduğum şehre dahi hürmeten sırt çevirmedim

” Âlimler, o zatın bu vera’sı sebebiyle diğerinden üstün olduğuna ittifak etmişler

Hem de hürmet ettiği şehir de ilminden istifade ettiği hocaları oturuyorlardı

__________________

07-02-2008	#5
b@ron	Cevap : İbret veren kısa hikayeler..:!!! vOsmanlı alimlerinin sonuncularından olan Hüsrev hoca, Fatih Camii’nde ders okuturken bir gün geç kalmış, nefes nefese içeri girmiş kusura bakmayın çocuklar demiş, bugün bizim 17 yaşında bir kızımız vefat etti; onun defin işlerini yakınlarına havale ettim, onlar hazırlayacaklar Ben de derse acele geldim yine de geç kaldım, diyor vBüyük Türk Düşünürü İbn-î Sinâ, dünyaca meşhur olan “Kitabu’ş-Şifa” isimli eserini, her gün sabah namazından sonra, Bağdat’ta ki bir caminin büyük kandili altında oturarak kuşluk vaktine kadar, yani takriben iki saat çalışmak suretiyle vücuda getirmiştir vGençlerin enerjisi, azim ve iradesi ile ihtiyarların tecrübesi mutlaka birleştirilmelidir Bazı kimseler 60-70 yaşına varınca, irade zaafına uğruyor, kendi kendisine fena bir telkinle hiç bir işe yaramayacağını zannediyor ve köşesine çekiliyor Bu yanlıştır Ebû Eyyüb El-Ensari (RA) Hazretleri 85-90 yaşları civarında genç mücahitlere katıldı Emevi orduları ile İstanbul’a kadar geldi cihad yaptı ve orada şehit oldu, geri dönemedi Mimar Sinan da 85 yaşında Edirne’de Selimiye Camii gibi en değerli eserini yaşlılığında ortaya koymuştur İhtiyar büyüklerimiz bunu örnek almalı da irade pısırıklığına düşmemelidirler vİhtiyar piri fani bir zat bahçesine meyve ağacı dikiyordu Oradan geçen bir genç baktı ve gülerek dedi ki, “dede bu yemiş ağaçlarını kimin için dikiyorsun? Kaç günlük ömrün var ki?” Dede: “Yavrum bu meyveler bana yetişmezse torunuma yetişir ya diyerek gence cevap verdi” Zaten insanın dünyaya gelişi şu üç gaye içindir Birincisi, halife olarak gönderilmiştir, yani insan, yeryüzünde Allah'ın vekilidir İkincisi, ibadet için gönderilmiştir Üçüncüsü, dünyayı ziğnetlendirmek için, gelecek nesillere bir şeyler bırakmak, böylece de ölünce bıraktığı hayır müesseselerinden dolayı rahmet almak içindir İhtiyar da bu niyetle ağaç diktiğini vurguladı vRivayet olunur ki, iki arkadaş ilim öğrenmek için uzak yerlere gitmişler Ve seneler sonra memleketlerine dönmüşlerdi Birisi güzel bir âlim, fakih olmuş, diğeri bir şey olamamış Bunun sebebi araştırılmış, ikisini bir araya getirmişler Âlim olan kıbleye karşı oturmuş, diğeri de kıbleye arkasını dönmüş Bu haller sorulunca: Alim olan demiş ki, “ben hiç bir vakit kıbleye arkamı dönmedim Ve okuduğum şehre dahi hürmeten sırt çevirmedim” Âlimler, o zatın bu vera’sı sebebiyle diğerinden üstün olduğuna ittifak etmişler Hem de hürmet ettiği şehir de ilminden istifade ettiği hocaları oturuyorlardı __________________ __________________