Kadınlar Hisseder

Karımı 1998'in sonbaharında kaybettim
Yedi senelik evliliğimizin iki senesini kanser tedavisi
için hastanelerde geçirmiştik Karım, her evlilik
yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler,
"Bunlar bizim hayatımızın gölgeleri" derdi


Öldüğünde, yedi tane resmimiz vardı


97'nin bir gecesinde onu aldattım
Oysa ona, sürekli onu ne kadar çok sevdiğimi
ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim


Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım
Tuhaf bir gülümsemeyle baktı bana ve sadece:
"Biliyorum" dedi


İzmir'e kar yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim
Fotoğraflarımıza bakıyordum yine
Her çerçevenin altında bir harf olduğunu ilk kez o gün fark ettim


A
R
K
A
S
I
N


Gerisi için yılları yetmemişti
Ama sanırım "Arkasına bak" yazmaya filan niyetlenmişti
Hemen çerçevelerin arkasına baktım
Hiçbir şey yoktu Sonra bir şey dürttü beni,
hepsini teker teker söktüm
İnanabiliyor musunuz, her birinin arkasından bir mektup çıktı!
Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler yazmıştı
1997'deki resmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı


Ve içinden şu sözler çıktı:
"14 Mart 1997 / Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi
baktı / Söylemene gerek yok, biliyorum"


2002'deyiz
Onu kaybedeli 4, aldatalı 5 yıl oluyor
İçim acıyor şimdi
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor


Sadece paylaşmak istedim
"Seni seviyorum" diyenin sevgisinden şüphe et, çünkü ;
aşk sessiz, sevgi dilsizdir