Bir Damla Sen

Gökyüzü ağlıyordu Bir damla sen istedim kül rengi bulutlardan Sen, geldin Sana ait olan bende ki seni bıraktın da, bana ait olan duygularla beraber yok olup gittin Geldiğine sevinmediğim gibi gittiğine de üzülmemiştim Bu gelişin aslında bir gidiş olduğunu biliyordum
Konuşuyorduk, üstü kapalı cümleler altında Bu aşkın imkânsız olduğunu söyledikten sonra neler konuştuk bilmiyorum Gözlerimden iki bülbül yavrusu kanatlanıp omuzlarına kondu Duygularımda sendeydi artık, kalbim gibi

Başlamadan bitmişti her şey Güneşe özlem duyan bir tohum gibi gece topragı delmiş, sabaha çürüyüp gitmişti sevgim Tek suçu bir damla sen istemekti, ayrılığı anlatan gözlerinden Şaraptan tatlı gözlerinden bir yudum ayrılık içti gönlüm ve Yok etti bendeki beni, ayrılın sarhoşluğuyla

Sensizliğin kırbacı ile yaralanan yüreğimin acısını her attığım adımda yeniden hissediyorum Yıldızları saymaktan usandım; gelmeyeceğini bile bile, belki gelirsin diye Hayallerimi yıldızlara veriyorum, çünkü sen gittin Gitmene karışamam da, neden duygularımı da götürdün? Sana bir daha yazmamam için mi? Eğer öyle ise bendeki seni almalıydın
Yanıldın!

Yoksa seni daha rahat unutmam için mi? Unutmamı istiyorsan, duygularımı gönder bana yağmurlarınla Sana yazmayacagım, gönlümde yeni bir sen yarattım da Unutmama yardımcı olmak istiyorsan eğer çıkma karşıma yağmurlarla, gezme sokaklarda rüzgarlarla!

Duygularımı bana geri ver! Senden ayrılmanın acısı ile yanarken yüreğim, bir de duygularımdan ayırarak yok etme benliğimi
Bilsen ne kadar ağladı bu yürek, gözlerinin ardından; ne kadar uğraştı unutmak için Söyleyeceklerini anlatmaya yetmedi sözleri Belki bir gizdi kapının arkasında saklanan, belki gözlerin hapsetti gözlerimi parmaklarının ardına Belki bir oyundu perdenin kapanmasını bekleyen Ama sadece seni sevdi ayrılığın acısıyla yanarken bile

Senden duygularımı istiyorum sadece Dönmeyeceğini bildiğim için seni istemiyorum Her yağmurda gökten bir damla sen beklesem de, her rüzgarda seni arasam da

Gidişinle volkanlar patladı içimde Sensiz yağmurlarda yetmiyor
söndürmeye Bir tek seni kurtarabildim gönlümdeki felaketten Ne kadar iyi bilsem de dönmeyeceğini, bir damla sen yeterdi gönlümün ateşini yok etmeye
Ayrılığın verdiği sarhoşluk geçmedi halen Herkesi sen sanıyorum Her
gece gökyüzüne resmini çiziyorum yıldızlarla Seni sensizliğin ile yaşıyorum
Dön sevgilim bile diyemiyorum, bir gün sensizlikte bırakıp gider diye
Her gece dualar ediyorum, bir damla sen göndersin diye gökler
Yıldızlar bile "UNUT" diyor ayrılığın eşiğindeki gönlüme Onlar bile
anlamıyorlar artık beni

Her gece haykırmak geliyor içimden "DÖN" diye Duymayacagını, duysan bile dönmeyeceğini biliyorum; vazgeçiyorum
Sen yoksun, duygularım yok Bir ben varım senden uzakta
Sana yazdım son yazımı, son bir şiirle aşkım gibi noktalıyorum


Ve ayrılık uzayan yolda tek sırdaşım
Bu oyunun son sahnesi olacak;
Perde kapandıktan sonra,
Ne sen beni bir daha göreceksin,
Nede ben seni
Bu birlikte son oyunumuz
Son kez gülümse,
Son kez tut ellerimden
Sonra düşeceğim dipsiz karanlıklara
Alkışlarla beraber göz yaşlarımı duyacaksın
Bir gün
Anlayacaksın bir damla sen isteyişimin sebebini
İşte o zaman; sende ağlayacaksın!

alıntı

__________________