Cevap : Montaigne Ve Denemeleri

**suskun** · 06-16-2008

RUH VE BEDEN

Güzellik, insanlar arasında, çok tutulan bir şeydir Aramızda ilk
anlaşma onunla başlar İnsan ne kadar vahşi, ne kadar kötü yaratılışlı
olursa olsun onun büyüsüne kapılmaktan kendini alamaz Bedenin
varlığımızdaki payı ve değeri büyüktür Bu bakımdan onun yapısına
ve düzenine verilen önem pek yerindedir İki temel taşımızı (ruh ve
bedeni) birbirinden ayırmak, koparmak isteyenler yanılıyorlar tam
tersine onları çiftleştirmek, birleştirmek gerek Ruhtan istenecek şey
bir köşeye çekilmek, kendi kendine düşünmek, bedeni hor görüp
kendi başına bırakmak değil (Hoş, bunu ancak sahte bir çeşit
maymunlukla yapabilir ya), ona bağlanmak, onu kucaklamak, sevmek,
ona arkadaşlık ve kılavuzluk etmek, öğüt vermek, yanlış yola saptığı
zaman geri çevirmek, kısacası onunla evlenmek, ona gerçekten bir
koca olmaktır Ta ki ikisinin hareketleri arasında başkalık ve karşıtlık
değil, uygunluk ve benzerlik olsun

İNSAN VE ÖTESİ

Kendini beğenmek insanın özünde, yaratılışında olan bir hastalıktır
İnsan yaratıkların en zavallısı, en cılızıdır öyleyken en mağruru da
odur Şurada, dünyanın çamuru ve pisliği içinde oturduğunu, evrenin
en kötü, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç
cinsten yaratıkların en kötü haldekileriyle birlikte, dünya evinin en alt
katına bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür ve yine hayaliyle, aydan
yukarılara çıkıp gökleri ayaklarımın altına indirmek sevdasıyla yaşar
Aynı hayal gücüyle kendini tanrıyla bir görür; kendisine tanrısal
özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara
çeker, arkadaşları, yoldaşı olan varlıklara yukardan bakar; her birine
uygun gördüğü ölçüde güçler ve yetenekler dağıtır

Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız Bilge der ki,
göklerin altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı yazgının
buyruğundadır

Indupedita suis fatalibus omnia vinclis (Lucretius)

Her şey, kırılmaz zincirleriyle bağlı yazgının

Bazı ayrılıklar, düzeyler ve dereceler vardır; ama her şeyde aynı
doğanın yüzü görülür

Res quoeque suo ritu procedit, et ommes

Foedere naturae certo discrimina servant (Lucretius)

Her şey kendine göre gelişir ve hepsi

Sürdürür doğa düzeninin ayrılıklarını (Kitap 11, bölüm 12)
__________________

06-16-2008	#10
suskun	Cevap : Montaigne Ve Denemeleri RUH VE BEDEN Güzellik, insanlar arasında, çok tutulan bir şeydir Aramızda ilk anlaşma onunla başlar İnsan ne kadar vahşi, ne kadar kötü yaratılışlı olursa olsun onun büyüsüne kapılmaktan kendini alamaz Bedenin varlığımızdaki payı ve değeri büyüktür Bu bakımdan onun yapısına ve düzenine verilen önem pek yerindedir İki temel taşımızı (ruh ve bedeni) birbirinden ayırmak, koparmak isteyenler yanılıyorlar tam tersine onları çiftleştirmek, birleştirmek gerek Ruhtan istenecek şey bir köşeye çekilmek, kendi kendine düşünmek, bedeni hor görüp kendi başına bırakmak değil (Hoş, bunu ancak sahte bir çeşit maymunlukla yapabilir ya), ona bağlanmak, onu kucaklamak, sevmek, ona arkadaşlık ve kılavuzluk etmek, öğüt vermek, yanlış yola saptığı zaman geri çevirmek, kısacası onunla evlenmek, ona gerçekten bir koca olmaktır Ta ki ikisinin hareketleri arasında başkalık ve karşıtlık değil, uygunluk ve benzerlik olsun İNSAN VE ÖTESİ Kendini beğenmek insanın özünde, yaratılışında olan bir hastalıktır İnsan yaratıkların en zavallısı, en cılızıdır öyleyken en mağruru da odur Şurada, dünyanın çamuru ve pisliği içinde oturduğunu, evrenin en kötü, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç cinsten yaratıkların en kötü haldekileriyle birlikte, dünya evinin en alt katına bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür ve yine hayaliyle, aydan yukarılara çıkıp gökleri ayaklarımın altına indirmek sevdasıyla yaşar Aynı hayal gücüyle kendini tanrıyla bir görür; kendisine tanrısal özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara çeker, arkadaşları, yoldaşı olan varlıklara yukardan bakar; her birine uygun gördüğü ölçüde güçler ve yetenekler dağıtır Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız Bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı yazgının buyruğundadır Indupedita suis fatalibus omnia vinclis (Lucretius) Her şey, kırılmaz zincirleriyle bağlı yazgının Bazı ayrılıklar, düzeyler ve dereceler vardır; ama her şeyde aynı doğanın yüzü görülür Res quoeque suo ritu procedit, et ommes Foedere naturae certo discrimina servant (Lucretius) Her şey kendine göre gelişir ve hepsi Sürdürür doğa düzeninin ayrılıklarını (Kitap 11, bölüm 12) __________________ __________________ '' Milli Benligini Yitirmis Uluslar Başka Milletlerin Avıdır !!!! '' Mustafa Kemal ATATÜRK