Alkış İstiyorum

Temel Ağa’nın matematik öfkesi



Geçen haftalarda “Ege şivesiyle” yazılmış bir mektup yayınlamıştım Bu hafta ise “Karadeniz şivesiyle” yazılan bir mektubu sizlerle paylaşmak istiyorum Konu Trabzonlu Temel Ağa’nın sevgili torunu Eda’ya verilen ödevidir Torun çözülmesi istenen problemde sıkıntı çekince iş Temel Ağa’ya kalır O da olanları Eskişehir’e taşınan arkadaşına yazdığı mektupta anlatır;

Niyazicuğum Hani benim küçük torun var ya Geçen akşam, geturdi ödevini önüme koydi Bi yandan da ağlay Zaten dertlerini hep bağa açar Dedi ki; “Ha bunlari anliyamadum O yüzden da yapamadum Yarin öğretmen beni dövecek”

Dedum ki; “Ağlama uşağum, bunun içun öğretmen adam dövmez Şimdi oni çözeruk” Ne mümkün Niyazi kardaşum: Bi tirenlan, bi otobos ayni istasyondan kalkmişlar Tiren otobostan üçte bir daha hizli gidiy Otobos iki yerde onbeşer dakka istirahat vermiş Tiren da bi yerde durmiş, 20 dakka su almiş Otobos saatte 60 kilometro gidiymiş Tiren 5 saat sonra gidecegi yere varmiş Otobos ise ne vakit sonra oraya varacakmiş Uğraştum yapamadum Uşak ağlay

Derken bubasi geldi O da çözemedi Diyrum oğa ki, “Damat, senun taniduğun tahsilli bi otobos şofori var ise oğa soralim, belki o bilebilur Yahutta sabah olsun ben uşaği şoforler cemiyetine götüreyum Onlar arasinda belki tirenle yariş etmis bi şofor vardur da bize nasihat verur”

Ha, biz bi yandan da uşağa tireni tarif ediyruk Tiren görmemiş ki Ne anasi görmiş, ne bubasi Ben da bi tek askerlukte Erzurum’dan Sivas’a gittiydum Neysa kardaşum, o gece çok kizdum Diyeceksun ki niye? Uşak daha incir ağacindan duti ayiramay; mezgiti gösteriyrum, hamsi diyi efendum, yumurtanun fabrikada yapilduğuni sanay Biz gelduk araba yariştiriyruk Yani efendi, otobos saatinda varsa ne olur, geç varsa ne olur? Gurbetten yolci mi bekliysun? Eğer varacagi saat önemliysa, edersun yazihaneye bi telefon, derler sağa otobosun inecegi zamani Bu kadarluk mesele içun sabiyi subyani niye telef edersun? Uşakcuklarda şarki yok, türki yok, oyun yok; dayamiş matamatiğu Ayuptur da

*****
Gülümseten olaylara teşekkürler

* Misafir odasında baca deliği olmadığı halde “Anne sobayı bu sene misafir odasına kuralım mı?” diyen abime, “Olur, boruyu da kçına sokarız, kafanı camdan çıkarırsın, sorun olmaz” diyen anneye,

* Kaza mahalinde elinde cep telefonuyla koşturup “112’nin numarası neydi?” diye bağıran sarışına,

* Birbirlerine ana avrat küfür eden iki kişinin arasına girip ikisine de birer tokat atan ve “Analar kutsaldır, analara küfür etmeyin, o çocukları!!’ diyen Karadenizli ağır abiye,

* Annesine kızıp, buharlı ütünün içine işemeyi akıl eden, annesini buram buram çiş kokularıyla işyerine yollayan, annesi; ancak arkadaşları “acayip kokuyorsun” dediginde işi çözen anneye ve çocuğuna,

* Banyonun lambası yanmayınca elektrikler kesik zannedip yarım saat gelmesini bekleyen, beklerken de canım sıkılmasın diye televizyon seyreden kişiye,

* Ailecek televizyon izlerken üst komşu küçük oğlunu göndermiş Çocuk anneme

“Teyze, annem dedi ki, bari haberleri açsınlar da, biz de dinleyelim” deyince biz de kırmadık, açtık Ailece çok iyi niyetli olduğumuzdan, televizyonlarını bozuk sandık Oysa yüksek sesten dolayı bize laf soktuklarını anlamamız çocuğun ikinci gelişinden sonra oldu Bu olayı yaşayan aileye,

* AIDS’in açılımını (A)llaha (İ)syaneden (D)eyyusların (S)onu olarak yapan lisedeki Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi ögretmenimize kocaman bir alkış istiyorum!

__________________