Cevap : Bsından Seçmeler

Geçmişimi İstiyorum

Anıları hatırlayınca NOSTALJI, askeri darbeleri hatırlayınca POSTALJI mi oluyor Geçmişe mazi denilen bu ülkede, yenmişe kuzu deniliyor

Evvel zaman içinde diye başlanıp kalbur zaman dışında diye devam eden “HEY GIDI GÜNLER HEY” masalı;
uykudan önce, ninelerimizin dilinde bile değil artik
Kırmızı Şapkalı Kız, kurdun elinden kurtulmuş muydu?
Ya kırmızı - siyahlı Eskişehirspor’a ne oldu?
Radyonun sesini kısar gibi, Anadolu’nun volumünü kim kıstı?

“Es Es Es Ki Ki KiEski Eski Es
Eskisehir EskisehirEz, ez, ez!”
Şimdiki genç nesil ; bütün Türkiye’yi saran bu tezahüratı, ninelerimizin dilinde unutulmuş masallar gibi bile dinlemiyor
FBahçe’ye, GSaray’a, Beşiktaş’a kök söktüren, kurdeşen döktüren, şampiyonluğu hep kil payı kaptıran Eskişehir; kimindi?
Bir zamanlar Türk futbolunun tadı, tuzu, biberi, rengi, ruhu, cümbüşü, umudu hatta sevgilisi olanlar, bizimdi
Gol kralı Fethi Heper, üniversitede hoca oldu da, Eskişehirspor neden boca oldu?
Biz eskiden Heybeli’de mehtaba çıkardık tamam da; Eskişehir’le Avrupa’da zaferlere de çıkardık
Almanya’nın futbolda bugünkü Almanya’dan daha büyük olduğu günlerde; Köln’deki 1-1’lik milli takim beraberliği, Türkiye’yi göğüs gögüse, gönül gönüle, el ele kenetlemişti Coşkumuz Kaf dağini asmıştı
Golün sahibi Kamuran, Kamuran’ın sahibi Eskişehirspor’du
Anılar, Gözümde bir bir canlandılar
Kalpleri ince, narin, camdandılar

Evet şimdiki nesil o Eskişehirspor’u nereden bilecek?
Aaaaahh ah’……
O eski Es Es’li günleri anlatabilsek; şimdiki gençler ellerini böğürlerine vurur, “Biz de isteriz” diye ağlaşırlardı
Tribünlerdeki seyircilerde kırmızı ve siyah kartonlar olurdu Bir bakarsınız; kırmızılar siyaha, siyahlar kırmızıya dönüşür, tribünler bu dalga sanatsal değişimin ahengi içerisinde, göreni mest ederdi Derken yine zarif hareketlerle bu iki rengin üzerine beyaz renklerle ESKISEHIRSPOR yazısı bezenirdi Hani Seul Olimpiyat’larında yapılan o unutulmaz gösteriler gibiSeyirciler ellerindeki kartonları ahenkle sallar, tribünlerde öyle estetik bir dalgalanma olurdu ki; futbol taraftarlığı, zor ulaşılan bir sanat olurdu

Hele bir AMIGO ORHAN vardı, amigoluğun ne olduğunu ondan öğreneceksiniz Bir senfonik orkestranın şefi gibi, estetik ve yumuşak hareketlerle bütün stadı bir oratoryoma dönüştürürdü Herbert Von Karajan Orhan’i görse hacetinden çatlardı
Şimdiki amigolar; Orhan’ın güneşte kurutulmuşunun buzlu camdan görünüşü bile değil
Hey gidi günler hey

Kaç zamandır ligimizden, gözümüzden ve gönlümüzden uzak kalan Eskişehirspor; eski günlerini cımbızla tarihten söküp bugüne ulaştırmak istiyorOnlar yeniden coştu geliyor arkadaşlar

Es-Es’ler eskisi gibi enfesler
İkinci ligde Play-Off’a kalıp birinci lig için yola çıktılar Türkiye Kupası’nda da yarin Fenerbahçe ile çeyrek final oynayacaklar
Sari - Lacivertli taraftarlar ; Es - Es’leri asla rakip görmesinler Eski bir sevgiliye kavuşmanın özlem duyguları içinde, onları bağırlarına bassınlar Özlem gidersinler Fenerbahçe yarın yalnız Eskişehir’le değil, tarihle de oynayacak
Şükür kavuşturana!
Fark etmez ; tur FBahçe’nin olsun Ama Eskişehir, hepimizin olsun"

Es, Es, ES Ki, Ki, Ki

17 Ocak 1995
Ali Sami Alkış
Pazartesi Sohbeti,

__________________