Öylece Gittin

Gittin

Ben arkandan sadece baktım
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki
’’gidersen, iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini
Gidersen, sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak
Gidersen, karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim’’ diyecektim sana
Konuşamadım

Gittin
gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öğlesine acıdı ki içim, tutup koparsalardı kolumu,
bacağımı bu kadar acı duymazdım
Acım yaş olup akmalıydı gözümden
Ağlayamadım

Gittin
gidişini önlemek için tutmalıydım ellerinden
Ellerim değilmiydi her dokunuşunda seni ürperten?!
ürperirdin yine biliyorum
Bir kez dokunsam, bir kes tutsam ellerini,
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu
Tutamadım

Gittin
bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım, adım uzaklaşırken benden çöküp kaldı bedenim olduğu yerde
Nice terk edişlere dayanan bu yürek bu kes yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben, kalkmalıydım
Kalkamadım

Gittin
oysa ben geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam edecektim
Edemedim
Başlayamadım

Gittin
bir şey söyledin mi giderken?
‘KAL’ dememi istedin mi?
Son bir kez ‘ SENİ SEVİYORUM ’ dedin mi?
‘BEKLE BENİ DÖNECEĞİM’ dedin mi?
Beynim öylesine uğulduyordu ki
Duyamadım

Gittin
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzaklarda dahi olsan,
iki metre ötemde de fark etmiyordu
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu
Kurtulmalıydım senden,
bu yokluğun duygusundan kurtulmalıydım
Kurtulamadım

Gittin
unutulanların arasına katılmalıydın
Anıları bir sandığa koyup hayatı
bir yerinden yakalamalıydım
Bu aşk noktalanmalıydı,
bu sevdadan vazgeçmeliydim
Yapamadım

Gittin
bir okyanusun ortasında,
tek küreği kaybolmuş
sandalda dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim artık
Bil ki; Sevmekten vazgeçmedim seni,
bil ki seninle birlikte sevdanıda taşıyacağım yüreğimde
Bil ki seni
unutamadım

__________________