08-02-2006
|
#1
|
kara_gozlu
|
Mutlaka Okuyun...............
Kısacık bir öykü bu  ama hayatımıza yön veren bir öykü 
Devrin valisi emrindeki yöneticiler ile atının üstünde şatafat içinde
girer şehre 
Yol kenarlarında insanlar iki büklüm el pençe divan selamlarlar valiyi 
Bütün bu şatafatlı itaat gösterileri arasında valinin gözleri, bir sokağın
köşesinde yere çökmüş olan ve etrafındaki hiçbirşey ile ilgilenmeyen bir
adama takılır 
Perişan kılıklı, saçı sakalına karışmış bu adamın olduğu yere sürer atını
vali 
Atının üstünden inmeden,vakur ve sert bir ses tonu ile bağırır adama :
- "Behey adam, herkes benim şehre gelisimi el pençe karşılarken sen kimsin
ki yerinden bile kıpırdamıyorsun? "
Perişan kılıklı adam istifini hiç bozmadan,sakallarının ve uzun saçlarının
arasından beli belirsiz gözüken gözlerini valiye çevirerek :
- "Ben hiçim" der 
Vali daha da hiddetlenir,
- "Ne demek hiç, senin bir adın, şanın ünvanın yok mu bre adam" der  -
"Senin var mı? " der bu kez adam 
Vali iyice şaşırır ama cevaplar, "Gafil adam, nasıl tanımazsın, ben
valiyim" der
Adam aynı ses tonu ile sorar yine 
- "Peki daha sonra ne olacaksın?"
- "Sadrazam olacağım " der vali 
- "Peki daha sonra?"
- "Padişah olacağım  "
- "Peki ya daha sonra?"
Kısa bir an duraksar vali ve;
- "Hiç" der 
Sadece gülümser perişan kılıklı adam 
***
Hepimiz hep başka birileriyiz 
Sevdiğimiz, beğendiğimiz, örnek aldığımız, kıskandığımız, yerinde olmak
istedigimiz birilerinin seslerini, sözlerini, bakışlarını ve tavırlarını
alıyor,sanki bize aitmiş gibi kullanıyoruz 
Sabahları kalkıp elbise dolabımızın önünde durduğumuzda, giyeceğimiz
ebiseye ve yanına gideceğimiz insanlara en çok uyacak maskeyi de
seçiyoruz, elbiselerimizin yanında duran maskelerimizin arasından 
Hep daha fazlasını isterken, aslında giderek hep daha az alıyoruz  Bütün
ömrünü kariyer, güç ve para peşinde gece gündüz çalışarak geçiren
insanların, günün birinde bütün kazandıklarını, elindekileri kazanırken
yitirdikleri sağlıklarına harcadıklarını görüyoruz 
Bir ömrün sonunda evleri, arabaları ve para kasaları olan insanların,bütün
bunları kazanırken kim bilir kaç gerçek aşkı yitirdiğini ve günün birinde
yaşlanıp başlarını yaslayacakları bir sevgili omuzu aradıklarındaysa,
soğuk ev duvarlarının, lüks araba koltuklarının ve çelik para kasalarının
bir sevgilinin yerini tutmadığını, acı içinde fark ettiklerine şahit
oluyoruz
Siz istersenIz,"herkes" olmaya devam edin 
Ben "Hiç kimse olmak istiyorum " Sadece bana ait yanılgılarım, hatalarım,
hüzünlerim, kahkahalarım, fotoğraflarım, kelimelerim, şarkılarım ve hiç
benim olmayanlarım ile birlikte, bir hiçliğe doğru tek başıma karışıp
gitmeyi düşünüyorum  "
SİZLERİDE BEKLERİM…
|
|
|