Seni Sevmek

Seni sevmek
Bir tutam nergiz kokusuydu,saçlarından dağılan,
Dudaklarınla dudaklarımın arasında sıkışıp kalan
Seviyor sevmiyor diye koparmaya kıyamadığım,
Baharın ilk uyanışındaki papatya yaprağıydı!
Ya da uç uç böceğinin kendi dünyasında,
Aklı sıra kocaman açtığı küçücük kanatlarıydı

Seni sevmek
Güneşin engin denizlerde çırılçıplak kalmış haliydi,
Baktığında yakan, uzaklaşıldığında üşütüp titreten
Şımarık dalgaların, sahillere tokat gibi inen vuruşları,
Ve her vuruşunun ardından ağlattığı kum taneleriydi!
Kimi zamanda arsız bir rüzgarın sürüklediği,
Toprağa tutunmaya çalışan, çaresiz çiçek tohumlarıydı

Seni sevmek
Uçsuz bucaksız gökyüzünü minicik yüreğe döşemek!
Yağmur damlalarını, kar tanelerini avuç avuç bölüşmek
Bozkırlarda gelincik, dağbaşlarında kardelen olmak,
Öylesine kızıl ve narin, öylesine beyaz ve mağrur!
Kelebeklerin uçuşu kadar hafif, sel taşkını kadar coşkulu;
Tarifi kelimelerle anlatılmayacak kadar tuhaf bir duygu

Seni sevmek
Temmuz akşamlarının güzelliğidir çoğu kere,
Yıldızları ve ışıltılarını gözlerinde seyretmektir
Bazende ay ışığının suya yansıyan gümüş rengiydi,
Aktıkça baştan aşağıya; gizli gizli rakseden!
Ya da sabaha yakın vakitlerde, çöken ürpertiydi,
Seni sevmek var ya! o kadar güzelki anlatamam inan

__________________