SoN YoLCuLuĞuM...

sensiz; yaşamak için değil ölüp ölüp dirilmektir hayat






Kan tükürdüğüm gecelerden biri
Sensizliğe sövdüğüm bir gece
Yalvardım yine benim olman için
Kendime kızdım, bağırdım
Elimde olsa senin gitmene izin veren;
Şu kalbi şuracıkta mahkûm ederdim müebbede
Sonra düşündüm de
Müebbet ödül olurdu çektiklerimin yanında
Yalnız kalmak en ağır cezadır ya
Sadece sensiz değil kimsesiz bıraktım kendimi
“Az” derim yine de
Sana “git” demektense
Oracıkta çekip vurmalıydım kendimi
Seni de
Bencilce bir hisle
Son yolculuğuma senide yanımda götürmeliydim
Sonrası ayrılırdık
Sen cennete
Ben yaptıklarım için
Cehennemin ateşine
Son yoluculuğum için
Senin için
Sevgilim gitmene izin verdiğim için
Senden değil kendimden özür diliyorum
Beni bana mahkûm ettim
Seni bir bilinmeze
Sende affet beni

__________________