Az'ca Gerçek Çok'ca Düş Misali ...

**gülgüzeli** · 05-04-2008

Yokluğun ağır geliyor varlığıma Sensizliğe alıştırmaya çalıştıkça kendimi daha bir isyan ediyor senli yanlarım Nasıl olsa bir gün çekip gideceksin alışmam lazım sensizliğe diye söylene söylene günleri deviriyorum penceremden Artık sorgulamıyorum sorgulanması gereken şeyleri bile Gidilmesi gerekirse gidilecektir elbet Kalınması gerektiğinde de kalacağını düşünüyorum

Kendimi yer bitirirdim önceleri Kabullenemezdim gidişleri Anlam veremezdim sessiz sedasız hatta çoğu kez bir elvedadan uzak bu kaçışlara Ama artık büyüdüm ve kabulleniyorum galiba Belki de kabullenmekten başla çare olmadığından Sadece susuyorum anlayamadığım şeylerin ardından Uzunca susuyorum şimdilerde

Alışmalı insan her şeye diyorum kendi kendime Belki alışamadığımdan belki de alışmak istemediğimden çokça kuruyorum bu cümleyi son günlerde Ama alışmalısın diyorum kendime işte İçimde pır pır eden bütün duyguların fişini çekiyorum sonra Onları da kendim gibi boşluklara bırakıyorum

Daha az atsın istiyorum mesela kalbim Ve sonra daha az ona dair hayaller kursun istiyorum zihnim Aldığım her nefesi bencilce kendim için çekeyim istiyorum iliklerime kadar Bölmesin kimse ah’ıyla nefeslerimi Sonra gözlerim hep onu görmesin istiyorum Her gördüğünde dökmesin gözyaşlarını Onun dışındaki güzellikleri –varsa- göreyim istiyorum Kulaklarımda yankılanmasın bundan sonra onun sesi Hem onu da anlatmasın artık şarkılar Sonra tenim onu istemesin artık, hele hele hiç arzulamasın Bilmesin dokunuşları, tatmasın hiçbir zaman ruhundan ruhuma yansıyan o sıcaklığı

Evet evet alışmalıyım bu hayatı onsuz da yaşayabileceğime Onun adının geçmediği bir cümle kurabileceğime, hatta tam sayfa bir yazı bile yazabileceğime inandırmalıyım kendimi

Evet artık gidebilirsin çözdüm ben bu işi Hatta kısa bir deneme bile yaptım şimdi

Gözlerimi sımsıkı kapatırsam yok kapatmakla olmuyor gözlerimi yerlerinden çıkartabilirsem, kulaklarımı duymayacak kadar sağır edebilirsem, kalbimi söküp elime alabilirsem, nefesimi sonsuza kadar kesebilirsem, bildiğim ve dinlediğim bütün şarkıları ve sana dair bütün görüntüleri zihnimle birlikte sonsuzluğa uğurlayabilirsem, seni arzulayan tenimi de bu bedenden çıkartıp atabilirsem seni de gidişini de unutabilirim ben

Tabi ben diye bir şey kalırsa geriye…

alıntıdır

__________________

05-04-2008	#1
gülgüzeli	Az'ca Gerçek Çok'ca Düş Misali ... Yokluğun ağır geliyor varlığıma Sensizliğe alıştırmaya çalıştıkça kendimi daha bir isyan ediyor senli yanlarım Nasıl olsa bir gün çekip gideceksin alışmam lazım sensizliğe diye söylene söylene günleri deviriyorum penceremden Artık sorgulamıyorum sorgulanması gereken şeyleri bile Gidilmesi gerekirse gidilecektir elbet Kalınması gerektiğinde de kalacağını düşünüyorum Kendimi yer bitirirdim önceleri Kabullenemezdim gidişleri Anlam veremezdim sessiz sedasız hatta çoğu kez bir elvedadan uzak bu kaçışlara Ama artık büyüdüm ve kabulleniyorum galiba Belki de kabullenmekten başla çare olmadığından Sadece susuyorum anlayamadığım şeylerin ardından Uzunca susuyorum şimdilerde Alışmalı insan her şeye diyorum kendi kendime Belki alışamadığımdan belki de alışmak istemediğimden çokça kuruyorum bu cümleyi son günlerde Ama alışmalısın diyorum kendime işte İçimde pır pır eden bütün duyguların fişini çekiyorum sonra Onları da kendim gibi boşluklara bırakıyorum Daha az atsın istiyorum mesela kalbim Ve sonra daha az ona dair hayaller kursun istiyorum zihnim Aldığım her nefesi bencilce kendim için çekeyim istiyorum iliklerime kadar Bölmesin kimse ah’ıyla nefeslerimi Sonra gözlerim hep onu görmesin istiyorum Her gördüğünde dökmesin gözyaşlarını Onun dışındaki güzellikleri –varsa- göreyim istiyorum Kulaklarımda yankılanmasın bundan sonra onun sesi Hem onu da anlatmasın artık şarkılar Sonra tenim onu istemesin artık, hele hele hiç arzulamasın Bilmesin dokunuşları, tatmasın hiçbir zaman ruhundan ruhuma yansıyan o sıcaklığı *Evet evet alışmalıyım bu hayatı onsuz da yaşayabileceğime Onun adının geçmediği bir cümle kurabileceğime, hatta tam sayfa bir yazı bile yazabileceğime inandırmalıyım kendimi* *Evet artık gidebilirsin çözdüm ben bu işi Hatta kısa bir deneme bile yaptım şimdi* Gözlerimi sımsıkı kapatırsam yok kapatmakla olmuyor gözlerimi yerlerinden çıkartabilirsem, kulaklarımı duymayacak kadar sağır edebilirsem, kalbimi söküp elime alabilirsem, nefesimi sonsuza kadar kesebilirsem, bildiğim ve dinlediğim bütün şarkıları ve sana dair bütün görüntüleri zihnimle birlikte sonsuzluğa uğurlayabilirsem, seni arzulayan tenimi de bu bedenden çıkartıp atabilirsem seni de gidişini de unutabilirim ben *Tabi ben diye bir şey kalırsa geriye…* *alıntıdır* __________________ __________________