Yalnız Mesajı Göster

Hikaye Gerçektir Üzülmek İstemeyen Bakmasın

Eski 04-09-2008   #1
seyito
Icon47

Hikaye Gerçektir Üzülmek İstemeyen Bakmasın






Bu kedicik geçen sene ben evde otururken annemlerin bağırtısı geldi koştum balkona üç dört tane çocuk kediyi hırpalıyolardı yapmayın etmeyin derken kendimi aşağıda buldum kedinin sol ayağı kötü incilmişti daha çok küçüktü dedim merdiven altında kendini toplasın sonra gider ogünde cebimde üç ytl var sigaramı alsam kediye ciğermi alsam dayanamadım kediye ciğer aldım sevaptır diyeGün geçtikçe kediye kanım iyice ısındı çok oynayan aynada kendini gördümü sinirlenen ve çok meraklı çok tatlı bir kediydi babamda hayvan sevmez ellem ettim kullem ettim kediyi eve aldım bizle yatıp bizle kalkar oldu tüm aile fertleri kedinin üstüne titrer oldular bir gün kedimiz kayboldu ara ara yok nereye gider küçücük kedi meğerse nasıl olmuşsa buzdolabının içine girmiş meraktan bulduk ondakika sonra babam bile aramıştı okadar sevmişti ikibuçuk ay bizimle yaşadıannem o resimde görünen çekyatı açmış içinden eşya çıkertıyordu bizim kedide yine merakından kafasını çekyattan içeri sokmuş bakıyor annem iteliyor o geliyor ben bi ara televizyona daldım ne olduysa o ara oldu kardeşim bağırdı birden anne yavaş diye sonrabir ooooooofffffff sesi çekyatı annem kapatırken kediyi görmüyor dilim söylemeye varmıyor ama boynu kırılıyo hepimiz şaşırmış bir halde kediye bakıyoruz annem ağlamaya başladı üzerine titriyor ama kedi kalkmıyor sanki evimizden birisini kaybetmiş gibi üzüldük ve onu hala unutamadık öldükten sonra bile sanki evdeymiş gibi ayaklarımızın altında dolaşıyor gibiydi bunu sizlerle paylaşmak istedim yanlışmı yaptım doğrumu yaptım onuda bilmiyorum:img-cray:

Alıntı Yaparak Cevapla