Şimdi geçici huzurlar mı verildi ellerine?
Ya eski karanlıkların gölgesi düşerse mavili gözlere?
İçinde hep bir telaş, hep bir endişe,
Tarifini koyamadığın derin bir sızı,
Oysaki yeni demir atmıştın sahillere,
Kovalamıştın karabasanları geldikleri yerlere…
Kışın yalancı baharlarına güvenilip atılan tohumlar, Tazecik kırılgan Filizlerimi verdiler aceleci
Sana fırtınaların hepsinin dindiğini kim söyledi?
Hangisi attı seni okyanuslara?
Tükendin mi karsı duramadın mı onlara,
Lodos mu Poyraz mı karayel mi,
Söyle hangisi savurdu umutlarını hoyratça?
Bu okyanuslar ki, uçsuz bucaksız
Geceleri zifiri, yakamozsuz aysız
Akıntıları var, deli insafsız
Sığ kayalıklarında fenerleri sönmüş
Dev dalgaları asi hırçınlaşmış
Senin yorgun yüreğinse vurgunlara aşiyan
Ruhundaki savaşçıİnançlı ama kırılgan
Girdaplarda durduramaz
Yunuslar yetişir yardımına
Benimse endişelerim çok başka
Gelgitler çarpıyorken
Sızlayan kapanmaz yaralarına
Daha ne kadar dayanacaklar tuzlu sulara
Dileğim güneş saklandığı yerden çıksın
Yağmurlar vurmasın artık yanaklarına
Merhemin mavi mercanlar diyarı koynum olsun
Sevdam sürsün yaralarına
Dayanamılmaz Gurbet Derdimiz Olsa da Yolunu Gözleyen Yüreğimdeki Yaş Yeter Bize
Ah be hüzün yüzlüm sen ağlama
YÜREĞİM DAYANAMAZ AĞLAMALARINA
alıntı