Tüm Annelere Sevgiyle...

Senden sonrası nasıl anlatmalı nasıl yaşanmalı , bir bile bilsem

yollarımı kaybettim ardından o yolların çıktığı kapıları ; oysa hayatın başında ne güzel yollarım vardı her biri ayrı ayrı kapılara çıkıyordu

Sevgi kapısına açıcak kalbim vardı senin sevginle beslenen,
Aşk kapısı oysa anahtarını senin verdiğin sevginle açacaktım,
mutluluk kapısı

ve diğerleri her biri birbir kaybettimsenden sonra
Özlem kavurdu her tarafımı kalbim buz kesti senden sonra
sevgi bana yabancı,
aşk bana yabancı,
mutluluk bana yabancı
senden sonra neyi yaşayacağımı karıştırdım anahtarlar hangi cebimde yada nerede kaybettim bilmiyorum

Biliyormusun senden sonra korkar oldum mutlu olmaktan , yada aşkı tatmaktan ,
oysa ne güzel hayallerim vardı senden sonra hayaller bir kuş oldu ellerimin arasında uçsuz ufuklara doğru bir daha dönmemecesine uçup gitti

İçimin hiç bu kadar üşüdüğünü hatırlamıyorum kalbim buz kesti senden sonra o kadar uzaksın ki bana oysa yanıbaşımdaydın
bir hiçlik kaplamış duygularımı neyle ve nasıl dolduracağımı inan bilmiyorum yada nasıl öğrenicem bir okulu yada öğreteni varmı onuda bilmiyorum

isyanlarda yüreğim ihtirasların kurbanı olmak daha çok acı çekmek istiyorumtaki acılar kalbimi acıtmayana kadar

Hayatımda ilk kez canım yanıyor
Hayatta ilk kez ağlamaktan korkuyorum, ya gelmezsin diye gözyaşlarımı sıcak ellerinle silmezsin diye korkuyorum
Hayatımda ilkkez yanlızım hemde hiç olmadığım kadar
Özlem meğer ne güçlü bir duyguymuş
sevgiyi unutmak aşkı hatırlamak istemiyorum ama özlemin yokmu içimi kavuruyor
senden sonra buz kesen kalbimde hissettiğim tek duygu yada içimi ısıtan özlem

Bir yunus olmak okyanusun derin mavisinde en derine yüzmek isterdimtaki yukarıya çıkamayana kadar anılarımı su üstünde bırakıp derinlerde bir yerde güneş görmeyen karanlıklarda yaşamak isterdim
Yüreğim isyanlarda hemde hiç olmadığı kadar
ne kadarda güzeldi herşey taki senden sonra bu öyle büyük bir fırtınaki kurtulmam imkansız
yokluğunun verdiği sevgisizlik her yanımı kaplamış
kimsenin beni sevmesini istemiyorum kalbimin belki sevgisizlikten yaşayamayacağını umuyorum
ne garip öyle değilmi gözyaşlarıda faydasızhiç bir şey ruhumdaki sensizlikten doğan sevgisizliği unutturamıyor
yaşamak meğer senmişsin bunu anlamak sen gidince nasip olacakmış
hayatta aldığım en ağır ders bana
Bir kez için neler vermezdim biliyorsun dimi
bir kez bana bakman için , bir kez saçımın okşaman için en acı şerbetten bile içmem gerekse en ağır diyeti ödeyeceğimi bilsem yinede hiçbiri sensizliğin verdiği acıdan daha büyük olamaz

Aşka beslediğim sevginin kaynağı senmişsin ,,
Hayatımın rengi senmişsin,,
Sensiz renksiz bir dünyada yaşar gibiyim
oysa maviyi ne çok severdimşimdi deniz koca bir siyah hayallerini bile kuramıyorumoysalar ve keşkeler senden sonra bana artı kalanlar

ne çok yapacak şeyimiz varmış meğer seninle, oysa hiçbirini yapamadık
senden sonra batıyorum her geçen gün birazdaha yok oluyorum

ortada bir yerlerdeyim burası neresi yada nereye koşuyorum bilmiyorum
bir senden öncesi birde senden sonrası var,,
senden sonrasını yaşamak istiyorum fakat seninle olan zaman hep engel oluyor hayat o kadar tatsız ki senden sonrasını yaşamak istemiyorum
bir toprak olmak isterdim seni koynuna alan toprağı o kadar kıskanıyorum ki anlatamam sana
Bir masalda yaşıyorum senden sonra bir rol beğendim kendime sürekli mutluluk oyunu oynuyorum gülücükler salıyorum çevremdeki insanlara
meğer ne kolaymış rol yapmak hayata bağlıymış gibi görünüyor
sanki sevgiyi yaşıyorumoysa senden sonra yaşayamadım bu hayatı
oysa ne güzel yollarım vardıama yolların çıktığı her kapıda bir anahtar vardı hepside sende sana vermiştim
her kapıyı bana sen açacaktın oysa şimdi sen yoksun
hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım hayatta
şimdi sudan çıkan balığın neler hissettiğini biliyorum
bir an dalıyorum ve kendimi seninle olduğum yerlerde buluyorum
ilk kez ramazanın gelmesini istemiyorum yada bir bayram sabahı uyanmak istemiyorumbiliyorum sen yoksun
bunu bilmek ayrı katlanmak canımı yakıyorsenin hayatımda olmayışını bilmek ve bunu kabullenme zorunluluğu içimi çok yakıyor
anlatmak mümkün değil aklıma hep mevlananın o meşhur lafı geliyor AŞKI sorduklarında BEN olda gör demiş
banada sensizliği sorduklarında BEN olda anla demek geliyor ama kimsenin bunu yaşamasını istemem

Her yeni birgün belki bir nebze olsun mutlu ediyor beni hayatımdan anların gitmesi sona yaklaşmam tek tesellim

Sensizliğe alışmak istemiyorumseni hayatımda olmadığına inanmak istemiyorum
Bütün bu karmaşanın , bu yaşananların tek sebepi varSENİ ÇOK ÖZLEDİM
CANIM ANNECİM bu iki sözcüğün ne kadar değerli olduğunu sana anlatamam
bu iki cümle sensiz bir hançer her duyduğumda yada söylemek istediğimde kalbimi parça parça ediyor


alıntı

__________________