03-21-2008
|
#1
|
gülgüzeli
|
Çocuk Yüreğim....
Düşlerin en güzelini yarattım kendime Başrolü de ben kaptım!
Ne düşündüğümden habersiz sokak kapısında bekliyordu hüsran,
çile desen; uzun yolculuklar ertesi yorgundu,
kederdi; ölümüne uyuklayan
Bende ne kadar sevinç varsa hepsini heba ettim Yüzü gülmeyen ne
kadar insan varsa; hepsini sildim, yaşadığımı hissettiren ne kadar
yürek varsa; topladım etrafıma Güle oynaya verdim kendimi sevince,
güle oynaya tutuldum aşka, güle oynaya çaldım yüreğimin kapısını
Ne kadar birikmiş öfkem varsa, gömdüm Çaldıkça hayat senfonisi,
ben akortlara kulak verdim Nice yaş gününü yok saydım, nice
gözyaşını akmamış 
Uykuya yatar gibi kıvrılıp bir yüreğin kenarına, en kıyak düşleri
bile boş verdim
Satıp savdım elimde kalanları  En kötülerini düşmanlarıma reva
gördüm, iyilerini; dostlarıma Kendime yenilerini yaratmak için
sıvadım kollarımı Senin haberin olmadan sevdim seni, sana
sormak aklıma bile gelmedi!
Tutuldukça güneş gibi aya, bir karardım bir yandım 
Şerefine kadeh tokuşturdum mehtapla 
”Şişede durduğu gibi durmasın” diye, ne bulduysam karıştırdım
Ekmek arası balık kadar lezzetli olmasa da, düş arası sevdada hiç
fena değildi Yıkıldıkça etrafımı saran kalın duvarlarım, altında
kalan hücrelerim için üzülmeye vakit bulamadım
İlmek ilmek dokudum neşeyi, göz kaçmasın diye pür dikkat!
Bir düz bir ters dedikçe yüreğimin sesi, ben bütün inancımı
koydum “motif” diye Bahçeye çıkıp, en sevdiğim çınar ağacıyla
paylaştım sevincimi Gerçek olamayacak kadar asi duran ne varsa
hayatın karşısında, bir bir geçirdim yüreğimden, kimin ne dediğinden
habersiz  Yarattığım dünyayı hiç olmamış gibi bıraktım bir köşede
Bütün ayak izlerimi toprakla örttüm, güneşten yardım diledim,
rüzgârdan medet umdum 
Düşlerin en güzelini yarattım, “başrolü de ben kaptım” diyerek
Sıkılıp kendimden yeni bir ben yarattım ayaküstü Ne kadar karanlık
varsa, hepsini aydınlık yaptım, ne kadar hüzün varsa; sevindirdim,
ne kadar keder varsa toplayıp bir çırpıda, yaktım benzine buladığım
umudumla Kaybettiklerimi kazandım saydım,
kazandıklarımla öykünmeden
Sırtımı sıvazladığında dost bildiklerim, düşmanımda olsa gülümsedim
“Ağlamasın” diye çocuk yüreğim, elma şekeri de aldım,
balonda, pabuçta  
alıntı
__________________
|
|
|