|
Ben seni içimde öldürmeye kıyamadım..!
Öldürecektim seni bende
Kendimde o gücü bulabilseydim eğer
Sindiremeyecektim senden kalanları benden uzak mezarlara koymaya!!!
Diyar diyar dolaşıp yine içime gömecektim seni en sonunda
”Ben demiştim” diyenlere, üzüntümü belli etmemek için kuşandığım
mekanik tebessümlerimin ardındaki yaşlarla sulayacaktım taze mezar toprağına ektiğim çiçekleri
Ama ben seni içimde öldürmeye kıyamadım
Başarabilseydim incitecektim seni
incinmişliğimin verdiği cahil cesaretle
Ne var ne yok sayıp dökecektim karşına geçip
Kendimi hayrete düşürürcesine birer tokat gibi vuracaktım hiç kullanmadığım o ağır lafları
Kıracaktım seni binbir parçaya ayırana kadar
Duvardan duvara fırlatacaktım sevgi diye önüme sunduğun hastalıklı duygularını
Ama ben seni incitmeye de kıyamadım
Elimden gelseydi unutacaktım seni
Gözlerimden silecektim hayalini ve dilimden adını
Duman duman atacaktım seni bu şehirdeki tüm bacalardan;
ama soluduğum havaya karışıp yine dolacaktın ciğerlerime
Onlarca damla döküp göz pınarlarımdan akıtacaktım seni sevgimin atığı diye
ama ıslaklığın kalacaktı elmacık kemiklerimde
Bu kez de tenimin tuzuna karışacaktın
“Sözümü tutacağım ,adını anmayacağım”nağmelerini dinleyip neyi unutacağımı unutacaktım seni unutayım derken
Zaten ben seni unutmaya da kıyamadım
Ne kadar çabuk geldi ayrılık
Oysa daha yeni başlamıştık birbirimize ayak uydurmaya,
daha doğrusu ayak uyduramamaya
Nedensizliklerin iç çekişlerini dinlerken vedalar bozdu suskunluğumuzu
Bana mıydı kızgınlığın yoksa kendine mi anlamadım
Kaçar gibi veda ettin
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!
Öldürecektim seni
İncitecektim seni
Unutacaktım seni
Ama lanet olsun!!!
Kı-ya-ma-dım!!!
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!(
alıntı
|