Yoksun

Yoksun
yine yoksun…
Sensizliğin son noktasındayım
Acı bir haber gelmişcesine çaldın kapıyı yokluk,bilseydim açar mıydım!!!Buyur eder miydim!!!Etmemekte olmaz ki ?Doldun kan kokusu gibi içeriyeAma misafirperverim,dimdik ayakta gururla seni ağırlarım

Yokluk hep aynı mı?
Severken ne kadar cesurdum,yokluğunda ise korkak
Bu yokluk yok olmak değilmiş,inadına bütün olmakmışyok/sun ama var/sınNe garip,varken bulamazdım senişimdi yokluğunda her köşeye sinmişsin is kokusu gibi,

Ey yokluk, bu kadar meraklı mısın bende kalmaya?
Artık yokluk evini kim görmeye gelir?Geldin kondun omuzlarımaBazen durup karşıdan seyrediyorum,yokluğunuKimse görmesede yokluğunu, görebiliyorum Gene gelip konuyorsun bir kelebek gibi yüreğimeevimeve anlıyorum ki yokluğunda bulacağım senisen varken bu kadar özlemiyordum,bu kadar beklemiyordumyokluğunda bitmeyen umut varne garip,

Ve anladım ki:
Yokluğunda buldum seni
Yokluğun dipsiz bir uçurum,düşüyorum ama varamadım hala yere!!! Divanen oldum ,tiryakin oldum şimdiden yokluk,nasibimmiş bugün
Her saniye
Her saat
Yokluğun vuruyorbedene
teslimim yokluğuna,
yenildim yokluğuna,
artık kelepçeliyim

Gelemiyorum ki,
Kopamıyorum ki,
Meleğin"dim ya,şimdi yokluğunda uçuyorum,
Meleklerde acı çekermiş öğrendim sonundaVe yine anladım ki,yokluğunda huzur bulacağım
aramızda kalsın amaartık yokluk bizim için varyokluğun sevgilim olduvarlığın sığmazken yüreğime,yokluğun iki beden bol geldi

Ve bildim ki;
YOKSUN
ve yine bildim ki;
YOKUM

alıntı

__________________