03-03-2008
|
#1
|
|
hayko26
|
Ve Aşk İncitti
Yok yok, sen değiLsin acıtan, bizzat benim Kendi haLim, birbaşımaLığım ve ben, yaLnızca ben
(Sewmem zamansızdı Acımak, tam da zamanını buLdu )
GüLüşLerim öksüz, yetim kimsesiz işte (herşeyim(miy)din)
Oysa kendime yeterdim ben eskiden
Tek başıma yapardım kahvaLtımı, çıkardım dışarı, gez-doLaş
YaLnız uyurdum geceLeri, yatak dar biLe geLirdi Hep tektim, hep bendim Ya şimdi ?
(tammışım gibi eksikmişim, nerden biLeyim )
BiLetsiz yoLcuydun içimdeki seferde, we ben sewmezdim eksiği oLanLarı, eksiği bi biLet dahi oLsa
İşte herşey aşk kitabına uyuyordu
Zamansızdı, bir andaydı, eksiği-fazLası önemsizdi, tek gereken sevgiydi
Bir kadın ve bir adam
Kadın mağrurdu, adam güveniLir (mi?)
Kadın korkaktı, adam aLabildiğine cesur
Ve kadın kan(a)dı, adam kadının gözyaşına takıLı kaLdı iLeLebet!
Acı diLe geLdi,sustu(m)
Yetmedi,kan kustu(m)
Oysa kadın yemin etmişti, bir daha sevmeyecekti
Sırf aşk kitabı doğruLansın diye, yoLcu biLetsiz oLsa biLe, eksik bir sevdayı yaLnızlığa tercih etti(m)
Vee aşk incitti !!
__________________
Hakan Guven®
|
|
|
|