Gelmedin

Gelmedin son hayal de yanıp yanıp kül oldu
bu deruni kavgada kırılan gönül oldu
Şimdi menziller elem,
yürek duman, sine çak
devleri mahkum eden hayatım şimdi helak

Gelmedin yıldırımlar düştü hülyalarıma
nasıl kıydın be zalim masum rüyalarıma ?
Sana doğru her adım neden hep ölüm sunar ,
seni her andığımda renk solar,
desen yanar

Hangi rüzgar sabırla böyle koşar ardından
hangi el nakış nakış gergef dokur ardından
susarsam anlatır mı seni göklere tarih
bensiz olur mu sabah,
güler mi kara talih ?

Gelmedin koptu zincir,
parçalandı anılar
sardı bütün ruhumu tükenmeyen ağrılar
Kalbimin pembe köşkü harab oldu gelmedin
bahçesinde açan gül turab oldu gelmedin

Bil ki kıyamet kopsa bu ateş sönmeyecek
heyhat!
şair mehtaba bir daha dönmeyecek

Nurullah GENÇ

__________________