"Göndersen Önünde Bulurdun"

Tamahkar, bahil, hasis bir adam kahvede otururken, bir meczup bu adama lihikmetin musallat olup,
“Bana iki akça ver, canım yoğurt istiyor” diye yalvarmaya başlarCimri adam ne kadar o fakiri kovduysa da def edemezMeczup, “bana yoğurt al” diye diretmektedirKahvehanede bulunan halk, “Gel sana biz yoğurt alalım” derlerFakat meczup onların yoğurdunu istemez ve yemezO hasis adama yapışır ve: “Ya bana iki akça vereceksin, yahut yoğurt alacaksın” diye ağlar, bağırır, yalvarırAdamcağız iki akçayı zorla çıkarıp yere atar,
“Allah cezanı versinAl” derMeczup para ile karşı dükkandan yoğurt alıp, o hasis zatın karşısında oturup yer
Hiddet ile oradan ayrılan adam doğru evine gelirO gece rüyasında kendisini cennette görürAğaçlar, çimenler, nehirler, çiçekler…Lisan ile tarif edilemeyecek kadar latif, güzel bir yerFakat yiyecek bir şey yokKarnı da açtır, o kadar ki takati kalmamıştırO sırada insan oğullarından bir zat peyda olurOna sorar:
“Yahu, burası neresidir?” O zat, “Cennettir” diye karşılık verince
“Ne biçim cennet bu, hani kebaplar, şaraplar, hani huriler?Onlardan hiç bir şey göremedim” dediğinde öteki,
“Dur bakayım, şurada biraz yoğurt var” diye dönüp biraz yoğurt getirir, “Buyurun” derAdamcağız, yoğurdu alıp yerken,
“Biraz ekmek verir misin?” deyinde karşısındaki adam:
“Kardeşim, dün bu yoğurdu sen göndermiştinEkmek de gönderseydin, şimdi önünde bulurdun” diyerek ilave eder:

“Ed dünya mezraatül ahire” yani “dünya ahiretin tarlasıdır”

Cimri adam kan ter içinde kalkarHemen hanımına durumu anlatır ve:”Bizim gittiğimiz yol doğru bir yol değil, bundan sonra semtimde doyurmadık fakir bırakmayacağım” derKesesinin sıkı sıkı bağladığı ağzını açar ve hakikaten de dediğini yaparMazlumların gönlünü alırHem dünyasını hem ahiretini mamur eder…

İrşad, 2 Cilt (Muzaffer Ozak)

__________________