02-13-2008
|
#1
|
gülgüzeli
|
::::::Vakti Geçince::::::
Sana ilk bestem
İlk çığlıklarımdı dünyaya gelince  
Elbet ağlayacaktım, bedenindeki misafirliğim bitince  
Tek bedende çift canken,
Umutların en seçkinlerini,
Ümitlerin en yediverenini,
Hayallerin sevgiyle göğe erenini,
Sunmuştun karınca kaderince  
Sana ilk güftem,
Yarım yamalak da olsa “an-ne” lerdi kendi dilimce  
Elbet söyleyecektim senin ben, benin sen olduğunu dillenince  
Ellerin göğe yönelmişken,
Geleceğimin yol haritasını,
Açamayacağım kapıların parolasını,
Yaşamların en temizini, en hasını,
Arzulamıştın nefesince…
Sana ilk şarkım,
Çıkardığım anlamsız, melodik seslerdi ince ince  
Elbet seslenecektim, gözlerindeki baharı görünce  
Az mı beklemiştim cevap vermeyi,
Sadece kıpırtılarla hissettiğinde,
Tekmelerimle rahatsız ettiğimde,
Mide bulantılarında bile,
Özenle seçtiğin o güzel sözlere, zamanı gelince
Sana hep bir ilkti belki yaşattıklarım
Bahçene ektiğin tohumun yeşerdiğini gördün kimi gün,
Bazen de kendiliğinden büyüyen dikenleriydim kaktüsün  
Bazen yağmur olup yağdım gönlüne;
Sevinçlerin en doğurgan dönemlerini yaşadı  
Bazen kar olup kondum saçının teline  
Ömrünü törpüledim  
Sabrını pörpüledim  
Fırçamla karalamalar yaptım gözlerinin çevresine  
Sana ilk ağıtım,
Belki de bu mısralar olacak ardından, sen gidince  
Elbet ağlayacaktım, bir türlü söyleyemediklerim aklıma gelince  
Daha çok fırsat yaratıp yanına gelebilirdim  
Ben çocukken çalıştığın için sarılamadıklarımı telafi edebilirdim  
Daha çok arayıp telefonun ucundaki seni mutlu edebilirdim  
Bana verdiğin her şey için teşekkür edebilirdim  
Nasıl? !  
Şimdi nasıl inlemeyeyim vakti geçince? !  
__________________
|
|
|
|