İsyan

Canım kardeşim dostum
İyi dinle söyleyeceklerimi;
Mevsimler geçti hazan oldu
Bazı güller sarardı soldu
Elbet hepimiz birer güldük
Savrulup gittik dört biryana
Kimseler sormadı ki,ne haldesin
Biliyorum
Gözlerin donuk,yüzün anlamsız ve soğuk!
Bugünde böyle,tıpkı dün gibi,
Önceki gün gibi
İlk gördüğüm gün gibi!
İsyanın neye?kime?
Tellere attığın perde karmaşık bilmece
Hayatamıdır haykırışın,
Yoksa seni anlamadığımızı sandığın bizler mi?
Ya hoyratça söylenen nağmeler
Söyle dostum,isyanın bize mi,
yoksa bizdeki kendine mi?

__________________