Aşk Ölmedi Ben Öldüm!...

**gülgüzeli** · 02-12-2008

Yazmak isterdim yaşanılamayanları,
ama yazacak kadar bile bir yaşam bulamıyorum
En uçsuz kuytularda, en karanlık ormanlarda,
en derin rüzgarlarda kayboldu yüreğim
Bütün kuşlar göçtü bu soğuk havalardan,
bu donmuş atmosferden
bir ben kaldım şaşkın
Uçurumun kıyısında oturuyorum
ayaklarım boşlukta sallanıyor
uzanmışım yıldızları seyrediyorum
Kaybolmuş küçük yıldız,
saman yolundan kaçmış küçük yıldız,
evet işte o şimdi kaydı
Gökyüzünden
ışıklarını saça saça yokoluşa gidiyor
Kesik kesik, kopmuş gibi hayat,
avuçlarımdan kayar gibi,
yok oluşa bir adım daha
Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi,

göz göre göre yok olmak gibi
Umutsuz, umut bile umutsuz hayattan
her umudun ucunda bir umutsuzlukta var azıcık
Ne yana baksam adını koyamadığım bir nehir sızıyor,
akıyor, bazen coşuyor gözlerimden
Hayatölümmüdür?Yaşark en
yaşamak kaybolmak karanlıkta
Aydınlık bir mum ışığı sadece,
hayatlarımız fenersiz tünellerden geçiş gibi
Herkesin bir yalanı var yaşadığı,
gözleri kapalı hayatlarda
Oysa ben gözlerimi asla kapatmadan
tüm aydınlıkları görerek yaşamak isterim hayatı
Yoksa hayat, hayat olmaz
tiyatro ve replikleri belli oyunlar
Birbirinin aynı hayatlarkopyalanmış yürekler,
duygusuz, kalabalık boşluklar
Bomboş boşluklar
uçurum gibi ve hep düşerken birşeylere
tutunma isteği
Oysa ben düşerken tutunmak istemiyorum
özgürce düşmek istiyorum
Ölümse ölümyaşamsa yaşam!

02-12-2008	#1
gülgüzeli	Aşk Ölmedi Ben Öldüm!... Yazmak isterdim yaşanılamayanları, ama yazacak kadar bile bir yaşam bulamıyorum En uçsuz kuytularda, en karanlık ormanlarda, en derin rüzgarlarda kayboldu yüreğim Bütün kuşlar göçtü bu soğuk havalardan, bu donmuş atmosferden bir ben kaldım şaşkın Uçurumun kıyısında oturuyorum ayaklarım boşlukta sallanıyor uzanmışım yıldızları seyrediyorum Kaybolmuş küçük yıldız, saman yolundan kaçmış küçük yıldız, evet işte o şimdi kaydı Gökyüzünden ışıklarını saça saça yokoluşa gidiyor Kesik kesik, kopmuş gibi hayat, avuçlarımdan kayar gibi, yok oluşa bir adım daha Adım adım hayat, adım adım ölüm gibi, göz göre göre yok olmak gibi Umutsuz, umut bile umutsuz hayattan her umudun ucunda bir umutsuzlukta var azıcık Ne yana baksam adını koyamadığım bir nehir sızıyor, akıyor, bazen coşuyor gözlerimden Hayatölümmüdür?Yaşark en yaşamak kaybolmak karanlıkta Aydınlık bir mum ışığı sadece, hayatlarımız fenersiz tünellerden geçiş gibi Herkesin bir yalanı var yaşadığı, gözleri kapalı hayatlarda Oysa ben gözlerimi asla kapatmadan tüm aydınlıkları görerek yaşamak isterim hayatı Yoksa hayat, hayat olmaz tiyatro ve replikleri belli oyunlar Birbirinin aynı hayatlarkopyalanmış yürekler, duygusuz, kalabalık boşluklar Bomboş boşluklar uçurum gibi ve hep düşerken birşeylere tutunma isteği Oysa ben düşerken tutunmak istemiyorum özgürce düşmek istiyorum Ölümse ölümyaşamsa yaşam! __________________