Ressam ve aşık

bir ressama anlattım seni, tuvale kararlı bir haki attı,
yanına tatlı bir pembehadi biraz mavi,sarı
derken bir parça siyah çaldı pare pare acı dağıttı,
'dur'dedim 'fazla olmasın';aşık mısın sultan mı dedi?


aşığım işte!bende bitmeyen hastalığın adı deyince;
durdu şöyle,'karışma işime! mutluluk için sabretmelisin önce '?
ne yani ! resim mi ,tablo mu olacaktı duygularım !
gerçeğe geçmeyecek miydi rüyalarım !!


dur o zaman bırak fırçayı,tuvalden daha güçlü iradem !
gerekirse volkanları patlatırım beynimde ,olmazları geçerim !
aşığım dedim sana şaşkınım demedim ey ressam !
hemen dağıt o renkleri ; ya bi parça umut koy ya da git !


hayır dedi ressam!ne giderim ne de umut çizerim !
mucize değil sana yol çiziyorum!bırak karışma işime !
sen acıdan saklanıyorsun! derdin adından bile sakınıyorsun !
sen aşık değil sultansın! aşıklar karışmaz bu işlere !


o zaman sen seç renklerin ve duyguların rotasını ,
başını , sonunu, mutluluğumu,hüzün çıkmazlarımı
sen başladın sen bitirkarışmıyorum işine !
ama şunu bil ki sultan değil aşığım işte !!

alıntı