Benim dostlarım sokak kaldırımları
Bir tek onlar anladı beni bu boş sokakta
İsyanı vardı basıp geçenlere
İsyanım vardı unutup gidenlere,kadere…
Benim dostlarım sokak kaldırımları
Gözyaşımı nefretimi,hasretimi anladılar
Sen,sen anlayamadın beni
Oysa ne kadarda yakınındaydılar
Benim dostlarım sokak kaldırımları
Acılarımı,aşkımı,çaresizliğimi bilen kaldırımlar
Söyleyin söyleyin ona sevdiğimi
Söyleyin her gece ağladığımı,uyuyamadığımı
Hayatın onsuz daha çekilmez olduğunu
Söyleyin…
Benim dostlarım sokak kaldırımları
Konuşamayan,anlatamayan,dilsiz olan kaldırımlar
Ah! Bir konuşsanız,anlatsanız ona beni…
Çözülse diliniz,sadece siz konuşsanız,anlatsanız
Olmuyor…
Benim dostlarım sokak kaldırımları…
Uyumadığımı,uyuyamadığımı anlatın ona
İnim inim inleyişimi,korkunç yalnızlığımı,nefretimi
Söyleyin,söyleyin ona
Benim dostlarım sokak kaldırımları
Hiç çaresiz ki konuşamıyorlar,dinliyorlar beni
Benle bir ağlayıp,benle bir gülüyorlar
Benim dostlarım;bu yalnız sokağın yalnız kaldırımları…


๒lยє๓๏๏ภlเﻮђt