01-14-2008
|
#1
|
|
suskun
|
Birdaha Düşünün!
5 Ekim: Bugün var edildim Buradayım Varım Müthiş bir duygu bu Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor
Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm Ama ne de olsa, ben benim Varım ya! Bu bana yetiyor
Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum
Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim
19 Ekim: Biraz büyüdüm Kımıldamam mümkün değil Annem henüz farkında değil ama onun kanıyla besleniyorum
Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor
Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum Annem beni çok sevecek
Annem için güzel bir sürpriz olacağım
23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum
Bu "el"in dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor
Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek
Herhalde önce "Anne!" diyeceğim Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım Sana güleceğim
Kimilerine göre hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur?
Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya…
Hem sonra bir ekmek kırıntısı ne kadar küçük olursa olsun yine ekmektir Öyle değil mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem!
27 Ekim: Bugün pek mutluyum İçimde tatlı bir kıpırtı başladı Artık bir kalbim var Kalbim atmaya başladı
Hayatım boyunca böyle atıp duracak Sevgilerle dolduracağım kalbimi Tıpkı anneminki gibi
Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?
2 Kasım: Her gün biraz daha büyüyorum Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı
Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim
Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz Belki birlikte okula gideriz
12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve küçük şeyler Aman Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı
Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım Belki de güzel bir şiir yazacağım
Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına koymak için sabırsızlanıyorum
20 Kasım: Oh, nihayet Annem doktora gitti Burada olduğumu öğrendi Yaşasın! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni Ultrason diyorlarmış
Resmimi bile çekti Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının arasında olacağım…
25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor
Fakat henüz kız olduğumun farkında değiller Onlara sürpriz yapacağım
10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı Artık iki güzel gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var…
Anneme benziyorum galiba…
13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum Etrafım çok karanlık ama olsun Yine de mutluyum Yaşıyorum ve varım
Kısa bir süre sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım Rüyamda gördüm
Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış Onu çok merak ediyorum Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim
Tanışacağız… Mutlu olacağız Gülüşeceğiz
24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum
Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum
Sesin ne kadar tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım
Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim?
Sen de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın Çok seveceksin, değil mi?
28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor Doktor abla neden mutsuz bakıyor böyle Sen acı çekiyor gibisin Kalp seslerin değişti
Sustun Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim…
Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum Anne, yüzümü parçalıyorlar Anne bir şeyler yap… Anne…
Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne
Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…
Ah! Kürtajınız tamamlandı hanımefendi Geçmiş olsun !
|
|
|
|