Vav!...

İnsan vav şeklinde doğar, bir ara doğrulunca kendini elif sanır

İnsan iki büklüm yaşar, oysa en doğru olduğu gün ölmüştür


Kulluğun manası vavdadır, elif uluhiyetin ve ehadiyetin simgesidir

O yüzden Lafz-ı ilahi elifle başlar Elif kainatın anahtarıdır, vav kainattır

Rabbi vav gibi mütevazı olsun ister kulları

Musa dal olmuştur ama Firavunun gözü Elifte kalmıştır

İbrahim ateşte vavdır, Nemrut bizzat ateşe odun

Yunus, vav olup balığın karnında anca kurtarmıştır kendini

İnsan iki büklüm olunca rahat eder ana karnında

Boylu boyunca uzansa da kim rahattır mezarında?


Vavın elifle münasebeti ne kadar iyiyse, kainatın dengeside o kadar düzgündür

Kim kimi hatırlarsa evvel o ona koşar

Kainatta tüm cisimler boşlukta dönerken insan belki o yüzden boşlukta kalmamış, Rabbi onu imanla doldurmuştur

Evvelde eliftir, bir ilahi nefesle ahirde vav olur kainat

Manayı bilmeyenler vav diyemez vay der
Buna anlamca vaveyla denir
Yani vav olamadıkları için feryad edenlerin halidir

Elif bir ağaç ve insan onun dalıdır
Azrail budadıkça nefesleri daha gür çıkar sesleri

Herbiri Dal olur ve o ağaçtan beslenir Vav olur o ağacın gölgesine sığınır
Ve Allah insana seslenir, peygamber eliyle ulaşan mesajı hem dal hem vav ol der insana

"Mümin erkekler ve mümin kadınlar birbirlerinin velileridir İyiliği emrederler; kötülüğe engel olurlar Namaz kılarlar, zekat verirler Allah’a ve Resulüne itaat ederler İşte bunlara Allah rahmet edecektir Allah şüphesiz güçlüdür, hakimdir"

Başkasının önünde eğilmek ne zordur Birilerinin emri altına girmek ne ağırdır Krallara boyun eğmemiş insan görmediği bir varlığa mı itaat edecektir?

İnsan kendinin bile farkında değildir iki lam birbirine sarılıp kainatı ayakta tutan sütunlar gibi durmuştur elifin ardında, kainatın gezegenleri yuvarlanıp son harf misali peşinden giderken, insan yolculukta geri kalmanın acısını ne zaman anlayacaktır Zordadır sığınacak yeri yoktur Evrene ve seslere kulak verenler duyar yeniden o kutlu çağrıyı;

"Sabır ve namazla Allah’tan yardım isteyin Rablerine kavuşacak ve O’na döneceklerini umanlar ve Allah’a gerçek bir saygı gösterenlerden başkasına namaz elbette ağır gelir"

Sonra çağırır insanı, belki cennet kokusunu duyurmak içindir bu davet, belki kendi yanına çağırıyordur

İşte o ayet: “Secde et, yaklaş!”

Eğil ve ben senin başını göklere erdireyim, yıldızları ayağına sereyim, sana gezmekle bitiremeyeceğin cennetler, sayamayacağın nimetler vereyim demektir bu

Secde et, vav ol, vay dememek için la şey olan insan herşey demek olan Rabbinin önünde


[Hakan Türkyılmaz'dan Alıntıdır]