Altının Varmı?

Bir gün Abdülkâdir Geylânî'ye; "Bu işe başladığınızda,bu yola adım attığınızda, temeli ne üzerine attınız? Hangi ameli esas aldınız da böyle yüksek dereceye
ulaştınız?" diye sordular Buyurdu ki:

"Temeli sıdk ve doğruluk üzerine attım Aslâ yalansöylemedim Yalanı kâğıda bile yazmadım ve hiç yalan düşünmedim İçim ile dışımı bir yaptım Bunun için
işlerim hep rast gitti Çocuk iken maksadım, niyetim,ilim öğrenmek, onunla amel etmek, öğrendiklerime göreyaşamaktı Küçüklüğümde Arefe günü çift sürmek için
tarlaya gittim bir öküzün kuyruğundan tutunup,arkasından gidiyordum Hayvan dile geldi ve dönüp bana; "Sen bunun için yaratılmadın ve bununla
emrolunmadın" dedi Korktum, geri döndüm Evimizin damına çıktım Gözüme, hacılar gözüktü Arafat'ta vakfeye durmuşlardı Anneme gidip; "Beni Allahü
teâlânın yolunda bulundur İzin ver, Bağdad'a gidip ilim öğreneyim Sâlih zâtları ve evliyâyı bulup ziyâret edeyim" dedim Annem sebebini sordu,
gördüklerimi anlattım Ağladı, kalkıp babamdan mîrâs kalan seksen altının yarısını kardeşime ayırdıKalanını bana verip, altınları elbisemin koltuğunun
altına dikti Gitmeme izin verip, her ne olursa olsun doğruluk üzere olmamı söyleyip, benden söz aldı

"Haydi Allah selâmet versin oğlum"

Allahü teâlâ için ayrıldım "Artık kıyâmete kadar bir daha yüzünü göremem" dedi Küçük bir kâfile ile Bağdad'a gitmek üzere yola çıktım Hemedan'ı geçince,
altmış atlı eşkıyâ çıkageldi Kâfilemizi bastılarKervanı soydular İçlerinden biri benim yanıma geldi"Ey derviş! Senin de bir şeyin var mı?" diye sordu
"Kırk altınım var" dedim "Nerededir?" dedi"Koltuğumun altında dikili" dedim Alay ediyorum zannetti Beni bırakıp gitti Bir başkası geldi, o da
sordu Fakat, o da bırakıp gitti İkisi birdenreislerine gidip, bu durumu söylediler

Reisleri beni çağırttı Bir yerde, kâfileden aldıkları malları taksim ediyorlardı Yanına gittim "Altının var mı?" dedi "Kırk altınım var" dedim Elbisemin koltuk altını sökmelerini söyledi Söküp, altınları çıkardılar "Neden bunu söyledin?" dediler "Annem, ne olursa olsun yalan söylemememi tembih ettiDoğruluktan ayrılmayacağıma söz verdim Verdiğim sözde
durmam lazım" dedim

Eşkıyâ reisi, ağlamaya başladı ve; "Bu kadar senedir ben, beni yaratıp, yetiştiren Rabbime verdiğim sözü bozuyorum" dedi Bu pişmanlığından sonra tövbe edip,haydutluğu bıraktığını söyledi Yanındakiler de,"İnsanları soymakta, yol kesmede sen bizim reisimizidin, şimdi tövbe etmekte de reisimiz ol" dediler
Sonra, hepsi tövbe ettiler Kâfileden aldıkları malları sâhiplerine geri verdiler İlk defâ benim vesîlemle tövbe edenler, bu altmış kişidir"

__________________