Sensizlik bıçak gibi bilendi ömrümce
Labirentlerinde kayboldu kelimesinde bilmece
Sensislik hep lügatımde yalnız üç hece
Sensizlik aşkın kızıl çölüdür bence
Ayrılıklara küstüm hasretle kavrulunca
Sensizlik yalnızlığın zincirinde halka
Uzaklarda tuzağım sen olmayınca
Sensizlik sisli serap ufka bakınca
Korkuyorum hayalimden izi kaybolursa
Sensizlik silinmeyen bûse kalbimde veda
Hani an gelir de sular ters akar ya
Sensizlik yakamozlarında kaybolduğum derya
Züleyha misal hasreti solukaldim her nefes
Sensizlik dünyayı gözlerine sığdırdiğım kafes
Yalnızlığımda nerden bilmediğim ses
Rûzigâr Yusuf’un kokusunu getirir gibi es
Beklemekmiş soluklamak ızdırabı her saniye
Sensizlik artık her halime uyan kafiye
Şükürle yalvararak sordum kadere niye
Sensizlik sana muştu vuslataymış hediye
