11-10-2006
|
#1
|
mate
|
Baba-Kız Diyalogları ve Zaman
Baba-Kız Diyalogları ve Zaman
0 yaşında
Baba :
Ne kadar da güzel Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı  ¿
Gözleri de bana ne kadar çok benziyor 
Kızı :
Bu gözlerini benden hiç ayirmayan adam babam olsa gerek 
5 yaşında
Baba :
Prensesim benim, güzel kızım 
Söyle bakalım baban sana ne alsın  ¿
Kızı :
En çok babamı seviyorum 
Babam, niye annemle uyuyor  ¿
Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin 
10 yaşında
Baba :
Gittikçe yaramaz oluyor, kime çekti bu kız  ¿
Kızı :
Ben babama aşığım 
Büyüyünce babam gibi erkekle evlenecegim 
Babam bu ay harçlığımı arttırır mı  ¿
15 yaşında
Baba :
Ne kadar da çabuk büyüdü 
Eve de gittikçe geç kalmaya basladı, bu gidişle başına kötü bir şey gelecek  Sanırım daha sert konuşmalıyım 
Kızı :
Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geçiremiyorum 
Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum 
Ne zaman özgür olacağım  ¿
20 yaşında
Baba :
Artık sözümü dinlemiyor, benden giderek uzaklaşıyor 
Kendi parasını da kazanmaya basladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii
Uzun zamandır tatlı bir-iki laf geçmedi aramızda zaten 
Evi de sürekli erkekler arıyor Galiba kızım elden gidiyor 
Kızı :
Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor 
Hele geçen gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli  ¿
Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım 
Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık! 
25 yaşında
Baba :
Bir gün bunun olacağını biliyordum 
İşte evleniyor 
Zaten aramız eskisi gibi değildi 
Şimdi bir de kocası var 
Prensesim beni terkediyor 
Kızı :
Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne lüzumu var ki  ¿
Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi Bu yüzden yapıyor 
Kendi hayalindeki damat degil ya! 
Sanki birlikte yaşayacak olan o 
30 yaşında
Baba :
Çok az görüşüyoruz Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur 
Hem torunlarımı da özlüyorum 
Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki 
Kızı :
Babamları da çok ihmal ediyorum galiba 
Yine telefonda çok üzgün geldi sesi 
Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi 
40 yaşında
Baba :
Kızım, benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor 
Ona göre çağın gerisinde düşünüyormuşum 
Oysa küçükken derslerine hep ben yardım ederdim 
Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı 
Şimdi beni beğenmiyor 
Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyecegim 
Kızı :
Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor 
Sürekli bir şeylerden yakınıyor 
Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama 
Ya ona bir şey olursa  ¿
Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım 
45 yaşında
Baba :
Kızımın mutlu bir yuvası olması ne güzel 
Gözüm arkada gitmeyecegim Her şeyi kendi başardı 
Onunla gurur duyuyorum 
Kızı :
Babam için çok endişeleniyorum Onu kaybetmeye hazır değilim 
İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten 
Allah'ım onu benden alma!
50 yaşında
Baba :
Dünyada mutlu kal kızım ! 
Kızı :
Seni çok özleyecegim ve arayacağım babacığım 
Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana  ¿
Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol 
Ve hep yanımda olduğunu hissettir,
Ne bileyim ben, arada sırada işaretler yolla mesela 
Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım  ¿
55 yaşında
Kadın :
Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım 
Keşke seni hiç üzmeseydim demeyeceğim,
Çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini biliyorum  
Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni
üzdüğüm her gün için çok ama çok pişman olduğumu bil olur mu  ¿
|
|
|