Sadece İsmini Soyledım

Adın zifir bir zehirdi
Ama ben,
Diliminin kördüğüm akşamlarında bile,
Senin ismini söyledim

Her hecenin besteye dönüştüğü,
O endamlı gece saatlerinde,
Sen bir alabora darbesiydin,
Adın ise zifir bir zehir

Güneşle gelen her ışık tanesi,
Penceremde siyah bir canavardı sanki
Sabah kuşlarının ötüş melodileri,
Bir cenaze merasimi gibi ağır ve iticiydi
Gölgemden daha yakındı ölüm meleğim
Ama ben ölmek için gençtim

Sen,
Fal baktığım çiçektaçlarında bir ümittin,
Ben ağladıkça
Sen ıslak mektup kağıtlarından silindin

Tütsülü griliklerin perdelediği mesut senelerde,
Yazgıya meydan okutan körebe günleri vardı
Yalancı cesaretlerle açıldığım bu körfezlerde,
Aşk anaforu çek beni derinlere

Zifir bir zehirdi ismin
Ama ben
Öleceğimi bile bile,
Senin ismini söyledim