Bir, İki, Üç Ve Nokta

Bir, İki, Üç Ve Nokta


*BİR, İKİ, ÜÇ VE NOKTA*

ikinin ondördüncü sokağı
karanlığın solak arşınları,
kimse bilmez sus’ların tasını tarağını
ve kimse bilemez,
‘’eski bir aşkın her daim yeni bir ayrılıkta yaşlandığını’’

…

ufkun yalınlığı kadar yek’tir her yaşam,
ve çıkmamıştır hiçbir zaman
tekil bir kadından,
çoğul bir adam
sureti sayılı hecelerde yankılanacak olan

…

şehrimin toprağı yağmur kokar
yeni bir filizi doğuramayacak kadar,
yitik ve ıslanmış

‘’yüreğim ıslaktır benim
kuytularda ağlamaktan
ve hafif uçuktur rengi
kurusun diye
kaç kez
güneşe asılmaktan’’

uçurum kenarı soluklamalar biriktirirse
‘’aşk’’

ve
başlığı,son satırına ezelden
nokta almışsa,
virane bir sevda’ya
bu söz,
ilk hecesinden yasaklıdır

…

bilirsin ya;
giden
an’larda
(kala)kalır
işte;
bilindik tüm korkuları
o lahza’dan ışık alır
ve işte
bu yüzden;
yüz’ü bu üç nokta’nın ardında
saklıdır


Yağmur Tuana