Son Yolculuk

Son yolculuk

Geç geçebildiklerinden öteye bir noktaya ada ömrünü
Bir nokta bilinen özüne döndür acımasız gönlünü

Gel gelebileceklerini görebileceklerime kat! Dilim feryat figan
Kopsun hüznüne tutunduğum dikenli urgan


Bir yenilgi sonunda düşmüştün düşsüzlüğüme!!!
Düşlerimle düşüşlerimin tamda bir olduğu o an,
İşte o anı anlamlandırandı ömürlük sevdan


Pir-u nur yüzüne yaktığım bir kör ağıtmış beni ayakta tutan
Hal-i hoş gözlerimdi sana aşık bakan
Hala aynı ahlardı dilimde çırpınan
Bir son rica imiş hasretine vasıl olan


Şimdilerde gitme vakitleri
Tüm düşlerim sana yazdığım tozlu deftere emanet
Son kez gidiyorum ve ilk kez diyorum "Beni Affet"


Yeşil bir peçe yüzümde tahta kutuda bu yüzsüz adam,
Etrafta onca insan tüm ömrüm yerle yeksan!!
Bir "Helal-i Hoş" de de,
Ömrümle bir tükensin
Seni yıllarca acılı koyan
Ruhumdaki kara hatıran

Mate// Ekim 2007