Bahçeme Yalınayak Giriniz

ben
alnına basarak ağdım
yüzleşmekten korkulan gerçeğin
bebeklerin avuçlarını açmadım
kokusunu öptüm satılan her çiçeğin
onlar koparılırken incinen dağdım

iki harf arasında sürerken yolculuğum
yanışını duydum mavi kelimelerin
satır aralarından acılar sağdım
sudaki aksi gerçek sanarak
masum nehirleri taşırdım yatağından
payınıza düşen umuttan utanarak
kopardım kendimi zamanın saçağından

seyrettim düşünüzü sağınıza seslendim
yalan aşklarınızı boynuma kuşanarak
kıskandım ömrünü kelebeklerin
yüzümle okşadım mezar taşlarını
dalı bendim bez bağlanan dileklerin
kirletmedim kadınların gözyaşlarını

acıyı fragmanlarda yaşayan insanlar
bahçeme yalınayak giriniz