Yüreğine Adımı Astım

Çağır beni, çağırda büyüsün içimde biriktirdiğim bütün yalnızlıklarım!
Adım adım büyür yalnızlık, yürüdükçe devasallaşır kimsesizlik!

Dur!Ne olur Sende gitme!
Yalnızlığın üzerime yüklediği bu sessizlik artık beni boğuyor
Buradayım baksana karanlığın tam ortasında
N'olur artık gitme Sana çok ihtiyacım var
Kurtulmak istiyorum ama koşamıyorumÇaresizlik öyle bir bulaşmışki bu sokaklara takılıp düşüyorum

Off bu kadar mı zor sen, bu kadar mı zor sensizlik!! Canım o kadar çok acıyor ki Artık bağırmak istiyorum sesimin yettiğince
Bağıra bağıra ağlamak ve haykırmak istiyorum "Anla artık anla!! seni seviyorum" diye

Ama olmuyor işte Ve yine o şarkı başlıyor bir uğultu misali;
"gitme nolur gitme itirazlar elimde değil
yalnızım yalnızız yalnızlıklar elimde değil
düşerken son birkez yalana benimsin benim
yalansan yalanı severim elimde değil"

Biliyormusun
"Seyirci kaldıysam bu yürek yangınlarınaHer yıla bir nefes tutar oldum
Arta kalan küllerdenKurşuni sevdalara bir adım var
Lakin
Yüreğime adım geçmiyor
Ömür defterimden hüzün yapraklarını yırttım

Ama

Yüreğine adı'mı astım"