Affet!...

/// ~~ AFFET ~~ \\\\

Bu gece yalnızlık duvarına çaktığım bedenimdir sana hediyem
Bu gece hiç görmediğim bir sevdanın asaletinin gölgesinde diz çöktüm
Beklemediklerimle karmakarışık zihnime söz geçiremeyen bir kalp ve
Güçlü kalbime söz geçiremeyen bir zihin arasında
Boğulmanın acı tadına bakıyorum…
Bakıyorum yine göz yaşlarım süzülmüş yanaklarımda
Akıp gidiyor tutamıyorum
Tutamadığım akıp giden ömrüme bedel sevdana ağlıyorum…
Özün sözün ben olmuşumda beni bir bilen sen olmuşsun koca dünyada
Koca dünyadan koca sevdana ağıtlar yakıyorum
Sevdiğim her şeyim bir ömür beklemeye değenim
Seni arkamda bırakıp acıları yüklenip gidiyorum
Sevdam yıkık!!!
Sevdan kor!!!
Kendi büyüklüğünde ezilmiş hislerimizi,
Yıkık kor olmuş yüreğime doldurup gidiyorum
Affet
Affet geleceği olmayan bir perde oyununu
Gerçeği olmayan bir hayale yükleyip
Bu akşam bitiriyorum
Keşkelerin bende sen düşünme!!!
Yüreğimin hasreti vurmasın yüzüne
Ömre bedel sevdan en büyük emanetim
Bir kör kuytuda ölümü bekliyorum…

[B]
Mate
Terk-i Diyar Devri'nde