09-19-2007
|
#1
|
suskun
|
Bizim Çocuklarımız!
Bakmayın bütün çocukların doğarken eşit olduğuna
Hayat, kartlarını eşit dağıtmıyor doğarken bile
Her gün gazetelerin üçüncü sayfalarında okuduğunuz ya da sokaklarda iğreti gözlerle baktığınız çocuklar var
Çalanlar, vuranlar 
Ellerindeki tinerli topları koklayanlar
Günlük ganimeti kırışanlar
Teslim olmayı reddedip vuruşanlar
Bizim çocuklarımız  
***
Onlarda olmayan ne çok şey var çocuklarınızda
Sizin çocuklarınızda olanların hiçbiri belki onlarda yok
Onlar, birileri kendilerini kurtarsın diye bekliyorlar
Sizin çocuklarınız gibi atarken yürekleri
Nabızları bir eksik, iki fazlayken
Onlar sizin çocuğunuz değil, ne mutlu size!!!
***
Onları bir gecelik doyurduğunuzda, hayatla barıştırdığınızı sanıyorsunuz
Hırsları ve yalnızlığa terk edilme duygularına aldırış etmiyorsunuz
Büyüdükçe, tırnak yerine uzayacak pençelerini görmezlikten geliyorsunuz
Çaresizliklerinde kendilerine gizlenmelerini, "Tehlike geçti" diye yorumluyorsunuz
***
Kendi çocuklarınıza saygı mitinglerinde, onları görmezlikten geliyorsunuz ama bir ülkenin geleceğidir çocuklar
Bizler onları kendi kaderine teslim ettikçe 
Kolay ölümler tahttan inmeyecek bu ülkede
Ve yarınlar asla güvenli olmayacak, çocuklarınızı yaşatmak adına
***
O çocuklar hayatın herhangi bir zaman diliminde, sizin çocuklarınızın karşısına çıkacak
Bir sokakta, bir durakta, bir kapı önünde belki
Sizin çocuklarınızdaki cazibenin, onları çağırmadığını mı sanıyorsunuz?
Sokaktaki çocuklar, hangi filmi yarım bırakmış ki!
Bu daveti reddedecek!
|
|
|