05-06-2014
|
#2
|
Şengül Şirin
|
Cevap : Çarmıha Geriliş,Hıristiyan öğretisinde Eski Ahit Ile Yeni Ahit Arasındaki Tarihsel Dönüm Noktası.H
İsa'nın betimleniş biçimindeki bu gelişmeye koşut olarak,Çarmıha Geriliş sahnesindeki öbür geleneksel öğelerin de kompozisyona katılmasıyla gittikçe karmaşıklaşan bir ikonografi oluştu Çoğu tasvirde yalnızca yas tutan Meryem Ana ile Aziz Yuhanna yer alırken,daha kalabalık bazı kompozisyonlarda çarmıhın sağına ve soluna tarihsel ve simgesel figürler yerleştirildi Bunlar arasında en sık rastlananlar İsa'yla birlikte çarmıha gerilen biri tövbekar,iki hırsız; mızrakla İsa'nın böğrünü delen ve sonradan onun Tanrı'nın oğlu olduğunu söyleyen Romalı asker;İsa'ya bir süngerle sirke sunan asker; Çarmıha Geriliş sırasındaki Ay ve Güneş tutulmasını kişileştiren küçük figürler ile kilise ve sinagogun alegorik simgelerdir Zaman zaman görülen öbür figürler arasında ,İsa'nın giysilerini paylaşan askerler ile Mecdeli Meryem de sayılabilir İncillerde sözü edilen iki simgesel ayrıntı tasvirlerde düzenli olarak yer alır Bunlar,çarmıhın dibinde Adem'in kafatası ile İsa'nın böğründe açılmış yaradan akan kan ve sudur Kompozisyonun daha dramatik bir boyut kazanmasını sağlayan bu öğeler,ikonografik açıdan,Çarmıha Geriliş'in simgelediği karşıtları,yani ilk günah ile onun karşılığında ödenen kefareti,sinagogun ölümü ile kilisenin canlanmasını ,eski ile yeniyi canlandırır İsa,kendisini feda ederek Adem'in işlediği ilk günahı (Adem'in kafatası) temizleyen yeni Adem'dir (I Korinthoslulara 15;45) İsa'nın Çarmıha Gerilişi,yeni kilisenin kurulmasını (kan vesu,Komünyon ve vaftiz ayinlerini simgeler )ve sinogogun otoritesinin sona ermesini sağlamıştır Kilise,kan ve suyu bir kadehte toplarken ,gözleri bağlı sinanog sahneden çekilir Kilise ve sinagogun öbür simgeleri,iki hırsız ile iki askerdir Tövbekar hırsız ile İsa'nın tanrısallığını kabul eden asker kiliseyi,İSA'yı inkar eden hırsız ile tanrılığını reddeden asker ise sinagogu simgeler 13 yüzyıldan sonra,Meryem Ana (yeni Havva) gibi İsa'nın sağında yer alan figürler yeniyle ,solunda yer alanlar ise eskiyle özdeşleştirmiştir Çarmıha Geriliş zamanla bütün çeşitlemeleriyle bu ana düşünceyi simgeler olmuştur
Ortaçağın sonlarına doğru dinsel sanatın gelişmesiyle,simgesel ,simgesel anlamı bütünüyle ortadan kalkmasa da Çarmıha Geriliş daha az betimlenir oldu Bu dönemde,özellikle izleyicinin dinsel çoşkusunu uyandırmak amacıyla İsa'nın acılarının betimlenmesi önem kazandı ve sanatçılar yoğun olarak bu temayı işlediler Çoğu kez ürpertici bir gerçekçilikle betimlenen bu sahnelerde bazen Çarmıha Geriliş'i izleyen alaycı kalabalığın dehşeti de kompozisyona katıldı Aynı dönemde yapılmış bazı tasvirlerde ,İsa'nın gelişini ilk kez müjdeleyen Vaftizci Yahya'nın,bu kez İsa'nın fedakarlığını gösterişi de betimlendi Rönesans sanatı ise Çarmıha Geriliş sahnesine dingin bir idealleştirme getirdi bu yaklaşım daha belirgin bir duygusal anlatımla barok dönemde de sürdü Öbür dinsel temalar gibi Çarmıha Geriliş de 17 yüzyıldan sonra giderek daha az işlendi ama 20 yüzyılda bazı sanatçılarca farklı ve özgün yorumlarla yeniden ele alındı
Kaynak;AnaBritannica cilt 9 sayfa 14-15 frmsinsi net için yazılmıştır
__________________
Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır
|
|
|