Şengül Şirin
|
Cevap : Latin Edebiyatı, Erken Dönem, Altın çağ, Gümüş çağ, Ortaçağ, Rönesans Dönemleri
ALTIN ÇAĞ ( İÖ y 70- İS 18)
Latin edebiyatı,Cumhuriyet döneminin son yıllarıyla Augustus döneminde ( İÖ 27-İS 14) İmparatorluğun kuruluş yılları arasında en parlak dönemini yaşadı Roma'nın en büyük hatipleri ve en usta şairleri bu dönemde yetişti Latin edebiyatının Altın Çağ'ı olarak anılan bu dönem,başlıca iki döneme ayrılır Cicero'nun damgasını vurduğu İÖ y 70'ten İÖ 43'e değin süren Cicero dönemiyle Vergilius,Horatius,Livius ve Ovidius gibi yazarların yetiştiği ,İÖ y 43'ten İS 18'e değin süren Augustus dönemi

Cicero döneminin en önemli temsilcisi,döneme adını veren devlet adamı,hatip şair,eleştirmen ve filozof Marcus Tullius Cicero'ydu ( İÖ 106-43) Cicero biraz süslü ama açık seçik üslubuyla klasik Latin düzyazısının oluşumunda çok önemli bir rol oynadı Dönemin aynı zamanda devlet adamı olan bir başka yazarı Julius Caesar'dı ( İÖ 100-44) ; ama Caesar'ın yazılarında ,yalın,aydınlık bir anlatımın ardında,açıklama,öğretme amacından çok,ikna etme ve propaganda yapma çabası ağır basıyordu
Dönemin en üretken yazarlarından biri de,"Romalıların en bilgilisi " olarak anılan Marcus Terentius Varro'ydu ( İÖ 116-27) Varro,düzyazı ve şiiri birleştirdiği yergici komedyalarıyla etkili oldu Tragedya alanında,Ennius ve Pacuvius'tan sonra özgün yapıt veren çok az sayıda yazar çıktı Bunlardan Lucius Accius'un ( İÖ 170-y 86) tragedyaları ,ağır ve görkemli üsluplarıyla klasik Roma geleneğinin parlak örnekleri arasında yer alır
Latin edebiyatı ,Yunan modellerine karşı asıl zaferini şiir alanında kazandı Didaktik şiir alanında en önemli ürün,Lucretius'un (ü İÖ 1 yy) De rerum natura'sıydı (Evrenin Yapısı ,1974) Yunanlı düşünür Epikuros'un atomcu madde kuramı üzerine kurulu olan bu uzun şiir,Romalıları aydınlatmak,boşinançlardan kurtarmak amacıyla yazılmıştı Yapısının sağlamlılığı ,dilinin zenginliği ve felsefiyi somut gözlemle bütünleştirmesiyle bu yapıt Latin edebiyatının kusursuz örneklerinden biri sayılır
Lucretius'dan sonra,gerek şiirde gerek tiyatroda Yunan etkisi yeniden güçlendi Roma artık Akdeniz'in en güçlü devletlerinden biriydi bu güvenli ortamda yetişen Romalı yazarlar da daha kişisel,daha oyunlu bir sanata yönelmeye başladılar Ennius'un ağırbaşlı ,trajik ya da destansı üslubuna karşı,neoteros olarak bilinen şairlerin kuşağının en önemli temsilcisi,Gaius Valerius Catululus'tu ( İÖ y 84- y 54) Teknik açıdan en başarılı Latin şairlerinden biri olan Catullus ,daha çok aşk temasını işlediyse de ,dönemin güçlü devlet adamları Caesar ve Pompeius'u eleştiren siyasal şiirlerde yazdı Neoteros'ların etkisi,Cornelius Gallus aracılığıyla ,Vergilius'a ( İÖ 70 - 19) değin uzandı Birçok eleştirmenin en büyük Latin şairi saydığı Vergilius,başlangıçta İskenderiyeli şairlerin etkisi altındaydı Ama zamanla ,yarı gerçek yarı düşsel görüntüleri yansıtan pastoral şiirler yazmaya yöneldi Vergilius da dönemin öteki önemli tragedya ve destan yazarı Varius'la birlikte ,Maecenas'ın korumasındaydı Maecenas'ın korumasındaydı Maecenas'ın meclisine genç şair Horatius'u ( İÖ 65 -8) tanıtan da oydu
Altın Çağın ikinci evresini oluşturan Augustus döneminde edebiyat yaşamı daha ulusal bir renk almaya başladı Vergilius Georgica'sında,Romalıların uzun süredir bir yana bırakmış oldukları çiftçilik zevkini yüceltti Büyük destan Aeneis'te de Romalıların ulusal tarih ve yurt sevgisini duygularını uyandırmaya çalıştı Yazarın yenişeyler söylemeye çalışmaktan çok,eski konuları daha iyi işlemeye ,daha güzel söylemeye çalışması gerektiği yolundaki klasik anlayış da bu dönemde egemen oldu Böylece,çeşitli söz sanatları kesinlik kazandı şaire düşen,kendisinden önce tanımlanmış bu söz sanatlarını ustaca kullanmaktı Ennius gibi daha eski şairlerin aşırı ölçüde kullandığı aliteasyon ve sesle anlam arasında koşutluk kurma çabaları neoteros döneminde gözden düştükten sonra ,Augustus döneminde yeniden önem kazandı Ama bu katı kuralcılık,Horatius ve Vergilius'ta ki yücelik duygusuna ulaşmasa bile özgün buluşlardan güç alan,son derece zarif ve canlı şiirler yazılmasını engellemedi Roma toplumunun uygar,zarif ve kültürlü bireyinin en tipik örneği olarak değerlendirilen Horatius'un dışında bu dönemin öteki önemli şairleri ,ağıtlarıyla ünlü Sextus Propertius (İÖ 55/43-16) ,Albius Tibullus (İÖ y 55-y 19) ve Altın Çağ şiirinin son büyük temsilcisi olan Ovidius'tu ( İÖ 43-İS 17) Aşk şiirleriyle ve mitolojik malzemeyi işlemedeki ustalığıyla dikkat çeken Ovidius,siyasal eleştirileri yüzünden Augustus'un emriyle Karadeniz bölgesine sürgüne yollandı
Altın Çağ'ın sonuna doğru ,düzyazı alanında,Cicero'nun zengin ve aydınlık belagatine karşı Sallustius'la ( İÖ y 86 - 35/34) başlayan bir tepki hareketi ortaya çıktı Sallustius,İÖ 43'te yayımlanmaya başladığı tarih yapıtlarında sert,kısa,özlü bir üslupla karamsar bir dünya görüşünü dile getirdi Ovidius'un beyitlerini de etkileyen bu özlü üslup,daha sonra stoacı filozof Seneca'nın ( İÖ y 4-İS 65) tragedyalarında ve yazılarında sürdü Bu dönemde yalnızca tarihçi Livius (İÖ 64/59 -İS 17) Cicero geleneğine bağlı kaldı
Kaynak;AnaBritannica cilt 20 sayfa 260 frmsinsi net için derlenmiştir
__________________
Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır
|