Düşüncenin Hareketi Ve Yüzleşme.

**Prof. Dr. Sinsi** · 12-23-2012

DÜŞÜNCENİN HAREKETİ VE YÜZLEŞME

İlginizi herhangi bir düşünceye verdiğinizde ne olduğuna hiç dikkat ettiniz mi?
İlgi gösterdiğiniz veya içten onay verdiğiniz her düşünce artık kişiliğinize eklenen yeni bir yapıdır

İlgi gösterdiğiniz herhangi bir düşünce birbirleriyle çelişmeyen ve çatışmayan düşünceler değildir

Çünkü her düşünce sınırlı

bölücü ve çelişkilidir

Tüm düşüncelerin doğası böyledir

Bu nedenle kişiliğimize eklenen her yeni düşünce

aynı zamanda eklenen yeni bir çelişkidir

Ve çelişkiler

içimizdeki ve dışımızdaki tüm çatışmaların da tek sebebidir

İnsan

karmaşa ve çelişkilerle dolu bu yığını ben olarak kabul eder

Dünyaya hükmedip onun ruhsal ve maddesel dengesini bozan

bu yapılar yığınıdır

İşte insan

bütün bunların farkında değildir

O

uygarlıklar boyunca sayısız düşünceyi kendine dost edindi

Dünyaya ve evrene sıkıntı ve acı çektiren

kişiliklerdeki çelişki ve karmaşa dolu bölümlerdir

Ben

kişiliği ile yüzleşmiyor

Bunu yapsa

karmaşa ve çelişkiler hemen çözülmeye başlar

Ayrıca yüzleşmeden kaçmak ve ertelemek

koca bir boşluk oluşturur

Yüzleşme sırasında ise bu boşluk ortaya çıkar

Kişi

bundan kaçamaz

Yüzleşme can sıkıntısı ve pişmanlık getirir

Çünkü kişiliğimizdeki sorun yaratan yapılar yıkılmaktadır

Yüzleşme sırasındaki bütün o can sıkıntısı

pişmanlık

rahatsızlık

korku

kaçış ve feryat işte bu yıkılmakta olan yapılara aittir

Yıkım

karmaşa ve çelişkilerin ölmesidir

Bu da iç özgürlüğün ortaya çıkışıdır

Hem düşüncelerin kişiliğimize eklenmemesi hem de gerçek ve tam yüzleşmenin olması

ancak ve ancak "KENDİMİZ DAHİL HERŞEYDEN VE HERKESTEN TAMAMEN ÖZGÜR KALMAK " ile mümkün

Elbette "düşünceler" de herşey kelimesine dahil

12-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Düşüncenin Hareketi Ve Yüzleşme. DÜŞÜNCENİN HAREKETİ VE YÜZLEŞME İlginizi herhangi bir düşünceye verdiğinizde ne olduğuna hiç dikkat ettiniz mi? İlgi gösterdiğiniz veya içten onay verdiğiniz her düşünce artık kişiliğinize eklenen yeni bir yapıdır İlgi gösterdiğiniz herhangi bir düşünce birbirleriyle çelişmeyen ve çatışmayan düşünceler değildir Çünkü her düşünce sınırlı bölücü ve çelişkilidir Tüm düşüncelerin doğası böyledir Bu nedenle kişiliğimize eklenen her yeni düşünce aynı zamanda eklenen yeni bir çelişkidir Ve çelişkiler içimizdeki ve dışımızdaki tüm çatışmaların da tek sebebidir İnsan karmaşa ve çelişkilerle dolu bu yığını ben olarak kabul eder Dünyaya hükmedip onun ruhsal ve maddesel dengesini bozan bu yapılar yığınıdır İşte insan bütün bunların farkında değildir O uygarlıklar boyunca sayısız düşünceyi kendine dost edindi Dünyaya ve evrene sıkıntı ve acı çektiren kişiliklerdeki çelişki ve karmaşa dolu bölümlerdir Ben kişiliği ile yüzleşmiyor Bunu yapsa karmaşa ve çelişkiler hemen çözülmeye başlar Ayrıca yüzleşmeden kaçmak ve ertelemek koca bir boşluk oluşturur Yüzleşme sırasında ise bu boşluk ortaya çıkar Kişi bundan kaçamaz Yüzleşme can sıkıntısı ve pişmanlık getirir Çünkü kişiliğimizdeki sorun yaratan yapılar yıkılmaktadır Yüzleşme sırasındaki bütün o can sıkıntısı pişmanlık rahatsızlık korku kaçış ve feryat işte bu yıkılmakta olan yapılara aittir Yıkım karmaşa ve çelişkilerin ölmesidir Bu da iç özgürlüğün ortaya çıkışıdır Hem düşüncelerin kişiliğimize eklenmemesi hem de gerçek ve tam yüzleşmenin olması ancak ve ancak "KENDİMİZ DAHİL HERŞEYDEN VE HERKESTEN TAMAMEN ÖZGÜR KALMAK " ile mümkün Elbette "düşünceler" de herşey kelimesine dahil