Tepki Hayat Belirtisidir

Bir bebek doğduğunda ilk iş olarak nefes alır ve ağlar Çünkü nefes alışla birlikte akciğerlere hava dolar ve bebek buna ağlayarak tepki verir Bu normal işleyişin başladığının ifadesidir Böylece bebek dünyada yaşamaya ilk adımını atmış olur Eğer bebek ağlayarak hayata katıldığını belli etmemişse bir problem var demektir Bebeğin hayata döndürülebilmesi yani nefes alarak ağlamasının sağlanabilmesi için acilen müdahale edilir Ağız burun ve boğaz temizlenir gerekirse başka uyarıcı uygulamalar da yapılır Eğer bütün bu gayretler sonucunda bebek “Üvee” demişse herkes “çok şükür” diyerek derin bir nefes alır Beklenen tepki alınmış ve bir can daha hayata katılmıştır Demek ki zamanında ağlamak çok stratejik bir durumdur ve hayat belirtisidir

Genelde yemek esnasında tam lokmayı yutarken nefes almayız Çünkü; nefes alırken soluk borusunun (trakea) ağzını kapatan “Epiglot” isimli kapak açılır Şahıs kazara yutkunurken nefes almışsa epiglot açılır ve içine gıda kaçar Vücut buna kaçan cismin miktarına paralel bir tepki ile yani öksürükle cevap verir Bu tehlikeli bir durumdur Vücut tepki veremeyecek olsa ya da vücudun tepkisi ve dışarıdan yapılan müdahaleler sonuç vermemişse şahıs boğulabilir Çünkü yanlış yerde bulunan gıda nefes almayı engeller Buradaki tepki de hayat kurtarmaya yöneliktir

Vücut normal işleyişe programlanmıştır Bu işleyişi bozacak zarar verecek her türlü etkiye tepki vererek ya bünyenin mevcut tedbiri ile cevap verir direnir ve mücadele eder ya da gücünü aşan durumlarda tepki yoğunluğu ile tehlike sinyali vererek yardım ister Bu işleyiş var olan her canlı varlık ve sistem için geçerlidir

Aza “Nereye gidiyorsun?” demişler “Çoğa gidiyorum” demiş Vücut normal fizyolojik ve psikolojik seyrinde bir aksama olmadığı sürece saat gibi düzenli çalışır Eğer sistemlerden birinde bir arıza olursa bunu çeşitli belirtilerle dışa yansıtır yani tepki verir Mesela; ateş ağrı acı şişlik kızarıklık döküntü vb şikayetler vücutta işleyişin normalin dışına çıktığını bir sıkıntı olduğunu ve belki de (zararlı) mikrop bulunduğunu ve bir mücadele yaşandığını ifade eder Ciddi ve bilinçli bir ilgi ile şikâyet hangi müdahaleye ihtiyaç hissediyorsa o yapılmazsa ve eğer rahatsızlık varsa o da teşhis ve tedavi edilmezse şikâyetler giderek ilerler ve daha çok rahatsızlık vermeye başlarlar Vücudun sinyal anlamı taşıyan tepkilerinin ciddiye alınmaması rahatsızlıklara hız kazandırır Yıllarca çekilen ve üstüne gidilmeyen ağrı acı ve şişlikler ciddi rahatsızlıkların beşiği durumuna gelir Bıçak kemiğe dayandıktan sonra harekete geçmemiz ise çoğunlukla ilerlemiş bir rahatsızlığa müdâhale anlamına gelir iyileşmeye yönelik ne kadar sonuç alınacağı da geç kalmanın süresine bünyenin yapısına ve ve bu rahatsızlığa karşı oluşan psikolojiye göre değişir Daha ilerlemiş durumlarda ise yapılan müdâhale habisleşmiş yayılmış rahatsızlıklardan kurtulma ümidi vermez bize Oysa daha tepkiler küçük iken tedbir alıp ilgilenebilsek çok ciddi zararlardan kurtulabiliriz Şimdi bu manzarayı sosyal çerçeveye uyarlamaya çalışalım

Toplum da canlı bir organizma yani bünye gibidir Bütün insanlar bir araya gelerek vücudu oluştururlar Nasıl ki vücudumuzda minicik bir yer acısa zarar görse bütün bünye bunu hisseder Tahribatın derecesi arttıkça işleyiş de aksar İşte tıpkı bunun gibi toplumun genelini ilgilendirip etkileyen bozulma belirtileri ve yanlış gidişler “Bana zararı yok ya bana ne” diyerek görmezden gelinmemeli Aksi halde tahliye kanallarından suyu kademeli olarak boşaltılmayan barajın dolup taşmaya başlamasıyla giderek önüne gelen her şeyi yıkıp yok ederek bir sel afetine dönüşebileceği gibi sürekli ihmal de toplumda önüne geçilmez sosyal patlamalara zemin hazırlayabilir

Gerek özel gerekse de sosyal hayatımızda göstereceğimiz tepkiler her zaman yıkmaya değil yapmaya bozmaya değil onarmaya yönelik olmalı Ve yine her zaman doğru işleyen normal bir seyri hedeflemeli Toplumdaki normal işleyiş raydan çıktığında göstergedeki rakamları saatin gidiş yönüne göre değil de tersinden okursak bu bize yanlış karar kapıları aralar ve istikametimizi şaşırtır Sonuç ise hiçbir zaman iç açıcı olmaz Onun için toplumsal habis bir tümöre yakalanmadan bilinçli bilgi mikroskobuyla uyanık ve basiretli bir iman gö-zünü buluşturup cesur teşhis ve kararlı tedaviye başta şahsımız için ihtiyacımız olduğunu unutmayalım Ve bunu aklımızın bir köşesine kırmızı kalemle ve büyük harflerle yazalım