Sen Sadece Ağlayacaksın

Sen sadece aglayacaksin
Bosuna bunca gözyasi, elem ve aci Yarin tüm dünya uykuya daldigi yerde uyanacak! Kimsenin
rüyasinda kalmak gibi bir sansi yok

Cünkü "mutluluk" aslinda o ütopik
hedef Ne yaparsan, nereye gidersen veya kiminle olursan ol; sen busun!

Hep anlasilamadigini düsüneceksin Oysa anlayacaklar seni ama umursamayacaklar Cünkü gerek yok
bunca hassasiyete Durduk yerde "keske anlasilmasaydim" diyeceksin Bu daha cok aci verecek
sana Genel gecerin icinde bir cikinti olmak böyle bir sey! Sürtüneceksin durmadan, asinacaksin
Bir seyler boslukta kirinti gibi dagilip gidecek Her giden parcanin yasini tutmak icin zaman
harcayacaksin Sonra nerende bosluk kaldi diye bakinacaksin Ve icin tamamen bosalincaya kadar
düslerine teslim olmakta inat edeceksin Derken yeterince yaslanmis olmayi ümit edeceksin ki
yetsin artik Öyle ya, sen ölmeye degil yasamaya programlandin en basinda Yasayacaksin!

Her kirikliginda yeni bir isim bulacaksin Incinmisliginin bir adi olacak daima Hep hakli
oldugunu düsüneceksin "Dogrusu" budur ama "yanlis" anladi tüm evren Kendini dogrulamak meramiyla
"uzayli" olduguna hükmedeceksin Ait olmadigin bir devranin cileleridir cekmekle yükümlü oldugun
tüm karmasasi budur hayatin inanacaksin! Baska türlü yasamak zor, katlanmak zül gelecek sana

Oysa sokakta senden bagimsiz bir hayat varlik gösterecek Hatta o kadar uzak bile degil kimi
zaman burnunun dibinde, sana sen kadar yakin oluverecek sasirdiklarin Bir tek sen aglayacaksin
gizlice utanarak neden agladigini degil, asla aglamadigini savunarak!
Her kes seninle benzer seyler okuyup, ümit edecek Ama onlarin düslerini nereye sakladiklarini
merak edeceksin Oysa sadece senin dokumana izin vermedikleri köselerine gizlediklerini fark
ettiginde daha da cok aciyacak yüregin bunca hesapsiz, cirilciplak durdugun icin hayiflanacaksin
Birilerine benzedigini düsünerek onardigin yalnizlik hissin, yalanci cokluklarda kimsesizligine
karisacak sen sadece aglayacaksin!

Simdi, gecenin bir yarisi uyku ne kadar uzaksa, düslerinde o kadar uzak olacak sana Sen umarak
yasayacak ve kendi hesapsizliginin saf akisinda kendine bogulacaksin Kollarina sigamadiklarin
nasilsa birer yafta bulup yapistiracaklardir; En azindan, kendine isim bulmaya yorulmayacaksin

Neyi onarmaya calisiyorsun ki? Devran kendi kurgusunda tüm duyarliliklara ipotek koymus bile Uzun
uzun yalniz kalinca her sey teklikle anlamlaniyor iste Birilerinin paylasmaya cabalamasi anlamli
olmuyor artik Neyse o! Görüntüde tamamladigin hicbir durum tamamlanmiyor seninle Yetmiyorsun!
Eksiksin! Ve asla onaramayacaksin kendinle

Bu böyle anla artik! Aglama demiyorum sana biliyorum, baska caren yok! Sadece aglayarak
anlatabiliyorsun ne kadar dürüst oldugunu Hem de kimselere degil, sadece kendine Cünkü baska
kimse, aglamandan bir anlam cikarmiyor Onlar daima gülümser görmek istiyor seni Birilerini
yüreginde duyumsamak zor Büyük emek! Üstelik neye yarar ki Bak! senin boguldugun su, o
hissettigin akis degil mi?

Alis artik Yillardir icinden atmaya calistigin o aci senin bir parcan Ne bir beyaz atli, ne de bir
romeo'nun cözmeyi istemeyecegi kadar cileli bir dügüm bu Ne kadar kolaysa da seni kazanmak, bunu
kim, neden istesin? Seninle artmak kimi cogaltir ki Artmak matematikten siyrilip, kimin yüregini
kaplar ki

Simdi git! Yeterince agladin
Git ve dolu yataklarin köselerinde sigabilecegin köseler ara kendine Unut kendine dair ne
varsa Hayat bundan ibaret, gerisi düs! Uyumaya calis, bir gün uyanmamayi dilemeye devam ederek

Alıntıdır