Konu
:
Yaşama Edebiyatla Bakmak
Yalnız Mesajı Göster
Yaşama Edebiyatla Bakmak
12-20-2012
#
1
Prof. Dr. Sinsi
Yaşama Edebiyatla Bakmak
Yaşama
Edebiyatla Bakmak
Yaşama Edebiyatla Bakmak
İnsanlar varolduklarından bu yana yaşadıkları süre içinde kendilerine roller verilmiştir
Bir senaryo dizisidir bu
Biten her senaryonun ardından bir yenisi çıkar
İnsanlara umutların ve umutsuzlukların birlikte sunulduğunu bu
dünyada
,
farklılıklar
ve zıtlıklarla geçer ömrümüz
Bizler duygularımızı harmanlayarak birbirimize tutunmaya çalışırken bu hislerimiz ve gerçeklerimiz bağlılığımızın temelidir
Sevgiye dair bir sözük dökülürken ağzımızdan
çevreye
ne denli mutluluklar sunduğumuzu fark ederiz
Ama yalnızca mutluluk değildir sunduklarımız hüzünle akıp gelmiştir sözcüklerin içinden
Edebiyat budur bir yönüyle
Yaşama
ve insana ayna tutmasıdır birazda
Varlığımıza anlam katan duygularımız aşk, ölüm ve nefret binlerce yıldır bizimle sürdürürler varlıklarını
Ancak ne tuhaftır ki öylesine uzun bir geçmişe sahip bu duyguları halen tanımlayamamışız
İnsan ' lar nasıl birbirinden farklıysa duygularda farklıdır
Çünkü bunlara dair içten gelen her ses başka bir düşünceden kopar gelir
Bu görecelik ve farklılıklar bir esintiyle yeni ve değişik bir rengin doğuşuna zemin hazırlar
Kendinize aşkı hiç sordunuz mu ? Peki, sizce aşk nedir? Fuzüli aşk acı çekmektir, hüzündür diyor
Fakat haz alınan bir acı
" Aşk derdiyle Hoşum Men El Çek İlacımdan Tabip "
Bir başka insanın ağzından dökülen sözcüklerde aşk acı değil mutluluk verendir
Bir başkası ise aşk mehtapta sevgiliye adanan serenatlardır
Buna benzer, her insanın içinde yaşama dair farklı duygular ve bu duyguların dışarıya yansıması kelimeler dünyasında "Şiir" "Edebiyat" tır
Edebiyat mutlak doğru peşinde değildir
Zaten duygular dünyası dediğimiz edebiyat mutlak doğruları kabul etmez
Onda asıl olan yaşantılarımızın bize ne ifade ettiğidir
Cahit SITKI'nın içinde ölüm bir korku olarak yaşamışken Yahya KEMAL'de denizde yol alan sessiz bir gemidir
Ve geminin ulaştığı " Asude Bahar" ülkesidir
Tüm bedenimizin üşüdüğü bir kış sabahında pencere camının buğusunda ağır-ağır süzülen damlacıklar bile yüreğimize sıcak mısralar yazar
Soğuğun içimizdeki ateşi tutuşturduğu andır bu
Ahenkli söyleyişler kulağımızdaki ezgilerle kıpranır
Ruhumuza doğru yol alırken okunan her şiirde geçmişimizi, hayallerimizi ve silinmeye yüz tutmuş hatıralarımızı diriltiriz
Yeniden önlemlerimizin ve beklentilerimizin vücut bulduğu yerdir, edebiyatın geniş dünyası
Umutların ve umutsuzlukların birlikte sunulduğunu bu dünyada farklılıklar ve zıtlıklarla geçer ömrümüz
Prof. Dr. Sinsi
Kullanıcının Profilini Göster
Prof. Dr. Sinsi Kullanıcısının Web Sitesi
Prof. Dr. Sinsi tarafından gönderilmiş daha fazla mesaj bul