Milli Edebiyat Dönemi Dil Ve Üslup

**Prof. Dr. Sinsi** · 12-20-2012

Milli Edebiyat Dönemi Dil ve Üslup

milli edebyat döneminin özellikleri

MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ DİL VE ÜSLÛP

"Genç Kalemler" dergisi yazarları, milli bir edebiyatın, dilin millileştirilmesiyle yaratılacağına inanmışlardı

Edebiyatı cedide'cileri ve fecriati'cileri, Arapça ve Farsçanın etkisi altında kalan bir dili (Osmanlıca) kullandıkları gerekçesiyle suçladılar, "Yeni lisan" adını verdikleri davalarını gerçekleştirmeğe çalıştılar

Bu konudaki başlıca amaçları şunlardı:

1

Arapça ve Farsça dilbilgisi kuralları ile bazı istisnalar dışında bu kurala göre yapılmış tamlamaların kullanılmaması;

2

Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçedeki kullanılışlarına göre değerlendirilmesi, bu dillere ait kelimelerin yerine mümkün olduğu kadar Türkçelerinin kullanılmasına dikkat edilmesi;

3

Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçe telaffuzlarına göre yazılması;

4

Bilim dilinde kullanılan Arapça ve Farsça terimlerin kullanılmasına devam edilmesi;

5

Öteki Türk lehçelerinden kelime alınması;

6

Konuşmada, İstanbul şivesinin esas olarak kabul edilmesi

12-20-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Milli Edebiyat Dönemi Dil Ve Üslup Milli Edebiyat Dönemi Dil ve Üslup milli edebyat döneminin özellikleri MİLLİ EDEBİYAT DÖNEMİ DİL VE ÜSLÛP "Genç Kalemler" dergisi yazarları, milli bir edebiyatın, dilin millileştirilmesiyle yaratılacağına inanmışlardı Edebiyatı cedide'cileri ve fecriati'cileri, Arapça ve Farsçanın etkisi altında kalan bir dili (Osmanlıca) kullandıkları gerekçesiyle suçladılar, "Yeni lisan" adını verdikleri davalarını gerçekleştirmeğe çalıştılar Bu konudaki başlıca amaçları şunlardı: 1 Arapça ve Farsça dilbilgisi kuralları ile bazı istisnalar dışında bu kurala göre yapılmış tamlamaların kullanılmaması; 2 Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçedeki kullanılışlarına göre değerlendirilmesi, bu dillere ait kelimelerin yerine mümkün olduğu kadar Türkçelerinin kullanılmasına dikkat edilmesi; 3 Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçe telaffuzlarına göre yazılması; 4 Bilim dilinde kullanılan Arapça ve Farsça terimlerin kullanılmasına devam edilmesi; 5 Öteki Türk lehçelerinden kelime alınması; 6 Konuşmada, İstanbul şivesinin esas olarak kabul edilmesi