Tuncay Bozyiğit - Sen Hiç Mi Bahar Görmedin

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-30-2012

Sen Hiç mi Bahar Görmedin

Yangın yangın bakışların
Saçların rüzgar rüzgar
Savur alevini yansın
Gözlerine konan turnalar
Savur alevini yansın,
Gözlerine düşen damlalar

Sen hiç mi bahar görmedin
Yüreğin aşka sermedin
Beni kovsan gitmem derdin
Yaban kokusuz yalancı

Şehirde eskimiz yandı, gittin
Deva bulmam gözlerime ,değdin
Şimdi kup kuru çöl gibi sözlerin
Yaban kokusuz yalancı

Sana geldim sana
Sende yeryüzüdür gövde bulan
Ey suların sonsuzluğu
Bakışlarım demir atsın
Gözlerinin limanına
Fırtınalar yorgun yüreğim; sana
Bütün sabahlarım sesinde ağarsın
Keder tırmanmasın yüzüme bir daha
Sarmaşık gibi

Öpüşlerin damlasın, çöl dudaklarıma
Biliyorum yüreğin, durgun sudur dindiğim
Korku kıyılarımı sildiğim
Sana geldim, sustum ve yumdum
İki damla ateş düşürdüğün gözlerime
Al uslandır korsan bedenimi
Gece kanat çırpsın parmaklarında
Birbirimizden kaçıracak yerimiz kalamasın
Birleşsin yağmur soyunuğu ellerimiz
Bırak öpüşlerim ağzını kapatsın
Uzun uzadıya susarak kalalım birbirimizde,
Sabaha söyleyecek söz bırakmayalım
Köpekler gibi havlayan acılarımız sussun
Sevda çözmesin kendini bizden
Sularca gülüşelim
Yüreğin alıkoysun gitmelerimi
Sana geldim sana

En kaynar su bile olsan
Ateşimi söndürürdün
Yüreğine bir sorabilseydin
Bu zulumü bitirirdin

Yangına el konanın
Umutları fot olur
Bir ömür yangınsızda
Yanar yanar kül olur

11-30-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tuncay Bozyiğit - Sen Hiç Mi Bahar Görmedin Sen Hiç mi Bahar Görmedin Yangın yangın bakışların Saçların rüzgar rüzgar Savur alevini yansın Gözlerine konan turnalar Savur alevini yansın, Gözlerine düşen damlalar Sen hiç mi bahar görmedin Yüreğin aşka sermedin Beni kovsan gitmem derdin Yaban kokusuz yalancı Şehirde eskimiz yandı, gittin Deva bulmam gözlerime ,değdin Şimdi kup kuru çöl gibi sözlerin Yaban kokusuz yalancı Sana geldim sana Sende yeryüzüdür gövde bulan Ey suların sonsuzluğu Bakışlarım demir atsın Gözlerinin limanına Fırtınalar yorgun yüreğim; sana Bütün sabahlarım sesinde ağarsın Keder tırmanmasın yüzüme bir daha Sarmaşık gibi Öpüşlerin damlasın, çöl dudaklarıma Biliyorum yüreğin, durgun sudur dindiğim Korku kıyılarımı sildiğim Sana geldim, sustum ve yumdum İki damla ateş düşürdüğün gözlerime Al uslandır korsan bedenimi Gece kanat çırpsın parmaklarında Birbirimizden kaçıracak yerimiz kalamasın Birleşsin yağmur soyunuğu ellerimiz Bırak öpüşlerim ağzını kapatsın Uzun uzadıya susarak kalalım birbirimizde, Sabaha söyleyecek söz bırakmayalım Köpekler gibi havlayan acılarımız sussun Sevda çözmesin kendini bizden Sularca gülüşelim Yüreğin alıkoysun gitmelerimi Sana geldim sana En kaynar su bile olsan Ateşimi söndürürdün Yüreğine bir sorabilseydin Bu zulumü bitirirdin Yangına el konanın Umutları fot olur Bir ömür yangınsızda Yanar yanar kül olur