Sagopa Kajmer - İstakoz

Yunus içine döndü umut ,dışına baktı kaos var
demir atmak istediğim ıslak limanlarda lodos var
fokurdayan suda kaynayan kıskaçlar
kaynar kazanda ıslık çalıp duran ıstakozlar
öyle güçlü sesim var ama kalpsiz kulağı kulaksız
canımı ölümlerden çekip almaya bu güç yetersiz
dinsin ateş arsız,yanık içim alevsiz
gördüklerim doğruysa,bu çekip gidiş vedasız
benimle yaşlandılar ama benden önce ölü anılarım
şu sudan kabarcıklar ölüm tanıklarım
yokki topum tankım
ardımdan kaynar su döker kepçeler
yanar her yer…her yerim…
hepsi gayet farkındalar,ruhum ölüme dalar
dalan dalıp gider
dalını terkeder yaprak,ölür…
sesiz artık gidercesine güçsüz
sirenlerim bağırmaktan aciz
ateşle taciz

nakarat:

bir den…
birdenbire olup bitiveriyorkabus da rüya da aynı
ikisi de geçiyor,ömür gibi,vakit gibi
dünya bir efsane bizler hikaye
bir söz ülkesidir rap,manadan manaya,deryadan deryaya…

2bölüm rap

mektubum al,derdimi gör
pirimi bul,halini sor
er ya da geç yollar bir…
ah!zaman ahir
alametten alamete gider devir
vah dervişim yollar taş
fallar boş,işler yaş
sallanıyor tepete geçmişin kopardığı onca kesik baş
sen sarhoş,ben geçmiş
kim bulmuş ? kim ermiş?
gönül sualle taştı doldu
gassalın biriyle iki kelam dilime hasıl oldu
vardı yanıma dedi ”yaşam ,ölüm kadar soğuktu”
medet! dedim ya hak!…içim dedi ”kalk kalk kalk!…”
geceyi yırt ve ileri bak
güneşin orda bak!…
haydi bir an düşün hayat çetin oldu
ecel meçhul vakit,gelir vakit sakit
ceset aldı yolunu
bir yol buldum avundum
ben en doğru bildiğim yolu sonuna kadar savundum
hasretimin kopmayan iplerine sıkıca tutundum
melankolia’da bir balon bulup uçtum
uçup durdum
gördümki,kime kime dum dum insan-ı yurdum
sordum ”neden bu yolsuzluk yolsuz dostum?”