Raziel Nisroc – Uzaylı

Sevgine yorgun tek kiracın Aşk!
Yüzünde az bir makyaj

Savaş! Hayata paylar yarat,
Egona gereken ilk şartım Suikast

Yaslan aklıma, uykuma gir
Üzersem seni Bil; kusur benim
Zor güvenmen, kıyafetim eski
İnsan nesli beni hiç sevemedi

Yörüngen melodi, Düşersem elimi tut
Yol sonunda akşam yemeği
“Eskiler ve düşler” üzerine sohbetler yaparız belki sen ve ben

bazıları hala birer yabancı
halimi gör, kalbim çok karanlık
bir yıldıza tutun bu gece
hadi!
Galaksilerce sev beni uzaylı

Verse 2
Yok bir kimse!
Herkes hiç kimse!
Hiç kimse her şeye sahip değil!

Düzende böyle; Bu malum geyik
Ülkemde siyaset dahi magazin!

Kaderimiz aynı ; büyü ve adam ol!
Aynı renklere boğul, sonunda kaybol!
Beni sevmen için bir neden yok
Ama
Aşk bu kaosta oldukça masum!

Kumdan kaledir ömür,
Bir dalga son sözdür
Bir sigara öldür ve
Yine yak son kadehini içerken
Üzülerek söndür
ve masadan kalk

Yürüdükçe basar pişmanlık
Dudaklarında aşkın son dansı
Uzaylı
gel al beni artık!
İnsan ırkı
kendine bile yabancı