Kurban - Sahip

Yobaz düşüncelerimi eksiksiz ortaya koyan bir eser özellikle'de orda yazmayan ;

aydınlığia çıkarmak için uzanan o el,
karanlığın içinden geliyor, cahil!
bre cahil!

ona akıl verin, ihtiyacı var
aklının ocadıkları pek bir dar
ıssız yığıntıdan kurtulacağına
sabah akşam örer odaya duvar

cahil allah senin çileni versin
oğlun senin tersin olsun ki ersin
kalbimizde elbet herkese yer var
ancak akıl denen muamma seni neylesin

sanki doğar doğmaz ilk duyduğuna inanmış
hemen ardından da kapıları kapatmış
yeter ki şu aciz beden tam doysun
zaten ruh ve akıl bataklığa saplanmış

hem cahilsin hem de akıl verirsin
sana maruz kalan nasıl delirmesin?
işe yarar bir şey olsa aklında
iblis oturabilir miydi şimdi sarayda?

apışının arasıyla düşünen
yaratanı yapma dese de yapar
ölünce elbet herkese bir ev var
ve bir kısmının manzarası ateştir

Kısmı ile şiddetli bir tokat indiriveriyor bazılarına