Tâc'ın İncisi'ndeki Osmanlı'nın Yetimleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-25-2012

PASİF DİRENİŞTEN ŞİDDETE

10 Ağustos 1920’de imzalanan Sevr Anlaşması, Güney Asya Müslümanlarında tam bir hayal kırıklığı meydana getirir

Anlaşmanın “cezalandırıcı” hükümleri, Hilafet Komitesinin Avrupa’da kapı kapı dolaşıp çırpındığı hususları çiğnemektedir

Artık bundan böyle pasif ve aktif direniş hareketinin ardı arkası kesilmeyecektir

Geniş kapsamlı mücadelenin “ilk adımı” olarak “İşbirliğinden Sakınma” (non-cooperation) uygulamasına girişilir

Bu harekete Gandi de katılır

Fakat Müslümanların elinde “cihad” ve “hicret” olmak üzere iki mücadele metodu daha vardır

Muhammed Ali ve arkadaşları, Türkler’e karşı savaşa gönderilme ihtimali göz önünde tutularak hiçbir Müslümanın İngiliz ordusuna yazılmamasını, yazıldıysa derhal istifa etmelerini ilan ederler

Ardından genel grev tatbik edilir

Öğrenciler okullarını, köylüler sabanlarını, memurlar ofislerini bırakırlar; nümayiş için sokaklara, dua için camilere doldururlar

Ulema, halkı yönlendirmekte; bu sessiz direnişe kadınlar da katılmaktadır

İngilizlerin hangi vesileyle olursa olsun taltif ettiği Hintli Müslümanlar, nişanlarını, beratlarını ve madalyalarını İngiliz otoritelere iade etmektedirler

Kamu hizmetlerinden istifalar birbirini kovalamaktadır

Sıra aktif direnişe gelmiştir

Ali kardeşlerin diğer dindaşları ile birlikte tutuklanmalarından sonra ufukta “cihad” gözükmüştür

Malabar bölgesindeki Moplah aşireti ayaklanır

Bu direniş, dört ay içinde kanlı bir şekilde ancak bastırılabilir

Geriye sadece “Hicret” alternatifi kalmıştır

Hint Müslümanları, Hz

Peygamberin (say), Mekke’den Medine’ye göçünden ilham alarak “Hicret”e yönelirler

Müslümanlar, Anadolu’ya ulaşınca mücadelelerini daha tesirli sürdürebileceklerine inanmaktadırlar

Otuz binden fazla Müslüman, tıpkı Asr-ı Saadet’te olduğu gibi, geride ev, mülk, iş ve herşeylerini bırakarak yollara düşerler

Bu muhacirlerin bir kısmı sert iklim şartlarından, hastalıklardan ve açlıktan yollarda kırılırlar

Kalanlarını da Afgan sınırında acı bir sürpriz beklemektedir; O güne kadar Hint Müslümanlarına yakınlık gösteren Afgan Emiri, İngiliz baskısına dayanamayarak muhacirleri ülkesine almama kararı alır

Müslümanlar, perişan olmuşlardır

Çar naçar yeniden gerisin geriye yollara düşerler

Geride kendilerini ayrı bir felaket daha beklemektedir

İngiliz polisi, bütün mal ve mülklerini müsadere etmiştir

Bu ne imtihandır Ya Rabbi!
Bu azimli muhacirlerden bazıları çileli ve maceralı bir yolculuktan sonra bitkin bir vaziyette Bakü’ye ulaşırlar

Derhal oradaki Türk konsolosuna gidip, Milli Mücadeleye katılmak üzere Türkiye’ye geçmek için vize isterler

Fakat çok gariptir ki konsolos, yurdunu, yuvasını terkederek, binlerce kilometre ötedeki Müslüman kardeşlerine yardıma koşan bu insanların arzularını geri çevirir

11-25-2012	#5
Prof. Dr. Sinsi	Tâc'ın İncisi'ndeki Osmanlı'nın Yetimleri PASİF DİRENİŞTEN ŞİDDETE 10 Ağustos 1920’de imzalanan Sevr Anlaşması, Güney Asya Müslümanlarında tam bir hayal kırıklığı meydana getirir Anlaşmanın “cezalandırıcı” hükümleri, Hilafet Komitesinin Avrupa’da kapı kapı dolaşıp çırpındığı hususları çiğnemektedir Artık bundan böyle pasif ve aktif direniş hareketinin ardı arkası kesilmeyecektir Geniş kapsamlı mücadelenin “ilk adımı” olarak “İşbirliğinden Sakınma” (non-cooperation) uygulamasına girişilir Bu harekete Gandi de katılır Fakat Müslümanların elinde “cihad” ve “hicret” olmak üzere iki mücadele metodu daha vardır Muhammed Ali ve arkadaşları, Türkler’e karşı savaşa gönderilme ihtimali göz önünde tutularak hiçbir Müslümanın İngiliz ordusuna yazılmamasını, yazıldıysa derhal istifa etmelerini ilan ederler Ardından genel grev tatbik edilir Öğrenciler okullarını, köylüler sabanlarını, memurlar ofislerini bırakırlar; nümayiş için sokaklara, dua için camilere doldururlar Ulema, halkı yönlendirmekte; bu sessiz direnişe kadınlar da katılmaktadır İngilizlerin hangi vesileyle olursa olsun taltif ettiği Hintli Müslümanlar, nişanlarını, beratlarını ve madalyalarını İngiliz otoritelere iade etmektedirler Kamu hizmetlerinden istifalar birbirini kovalamaktadır Sıra aktif direnişe gelmiştir Ali kardeşlerin diğer dindaşları ile birlikte tutuklanmalarından sonra ufukta “cihad” gözükmüştür Malabar bölgesindeki Moplah aşireti ayaklanır Bu direniş, dört ay içinde kanlı bir şekilde ancak bastırılabilir Geriye sadece “Hicret” alternatifi kalmıştır Hint Müslümanları, Hz Peygamberin (say), Mekke’den Medine’ye göçünden ilham alarak “Hicret”e yönelirler Müslümanlar, Anadolu’ya ulaşınca mücadelelerini daha tesirli sürdürebileceklerine inanmaktadırlar Otuz binden fazla Müslüman, tıpkı Asr-ı Saadet’te olduğu gibi, geride ev, mülk, iş ve herşeylerini bırakarak yollara düşerler Bu muhacirlerin bir kısmı sert iklim şartlarından, hastalıklardan ve açlıktan yollarda kırılırlar Kalanlarını da Afgan sınırında acı bir sürpriz beklemektedir; O güne kadar Hint Müslümanlarına yakınlık gösteren Afgan Emiri, İngiliz baskısına dayanamayarak muhacirleri ülkesine almama kararı alır Müslümanlar, perişan olmuşlardır Çar naçar yeniden gerisin geriye yollara düşerler Geride kendilerini ayrı bir felaket daha beklemektedir İngiliz polisi, bütün mal ve mülklerini müsadere etmiştir Bu ne imtihandır Ya Rabbi! Bu azimli muhacirlerden bazıları çileli ve maceralı bir yolculuktan sonra bitkin bir vaziyette Bakü’ye ulaşırlar Derhal oradaki Türk konsolosuna gidip, Milli Mücadeleye katılmak üzere Türkiye’ye geçmek için vize isterler Fakat çok gariptir ki konsolos, yurdunu, yuvasını terkederek, binlerce kilometre ötedeki Müslüman kardeşlerine yardıma koşan bu insanların arzularını geri çevirir